ah mai

dat is fraai.... maar ik moet zeggen, het wachten zal het waard zijn.
Na mijn blessure aan mijn scheenbeen ben ik inmiddels weer in het bos te vinden en elke keer kom ik weer met een big smile eruit.
Toertochten bij ons in de omstreken ga ik niet meer rijden, wat een gehannis die geared rijders zeg... snel op de vlakke rechte stukken, vol in de remmen bij bochten en helemaal terug naar hun granny om een heuveltje te pakken en dan nog geeneens boven komen...
Dan staan ze geregeld te kijken als ik samen met mijn maten naar boven knallen, enkel op de lange rechten stukken rijden ze ons eruit... tja je kan niet alles hebben...!
(ik mag dan dus ook erg blij zijn dus dat "Tom van Kona" mij destijds binnen een week aan een Unit hielp, en gelijk ook één van de eerste die uitgeleverd werd!)