Er willen 19000 man meedoen aan ORM en dat gaat niet. Er worden zo'n 3500 kaartjes verloot, maar wij hebben er één gekocht bij En-route, moet je er wel meteen een 5 dagen hotel arrangement bij nemen. Als wij het hotel binnenkomen staan we meteen op de eerste 5 plekken in de BMI top 10. Ik kijk om me heen en zie alleen maar afgetrainde spijkers met zo'n 10.000km in de benen. Oeps. Vrijdag even naar Vent gefietst, en voor de rest gerust. Benen omhoog en alle NRC's van de afgelopen zomer uitlezen. Zaterdag een professionele massage gescoord voor 8 Euro en ik veins een defect aan mijn racefiets bij de Mavic stand, waar mijn hele fiets graties wordt nagelopen. Perfecte service. Koopt allen Mavic !! Krijg wel op mijn donder dat ik remblokjes moet vervangen, want het gaat morgen regenen en 5500 meter omhoog betekent ook 5500 meter omlaag. Kleinste verzet is 34x30, dat moet lukken.
's Ochtens om 6:45h is de start. Ik maak we weinig illusies voor toppositie dus wandel om 6h30 vanuit Hotel naar startrij. Lekker achteraan. Na de start 30km naar beneden op de grote plaat. Gebruikelijke chaos, na 50m al de eerste lekke band naast de weg. Tot aan Öetz zekker 50 man gezien met lekke banden, gebroken kettingen en andere malheur. Dan in Oetz rechtsaf, eerst even stoppen om alle kleren uit te trekken en dan meteen 12%. Ging wel lekker, ik haal mijn reisgenoten in die wel vooraan gestart waren, babbel even en zeg tegen hun dat het wel meevalt. Bleek dat we net op de helft waren en dat het 18% stuk nog moest komen. Oeps. Boven snel gegeten en achterband van 4 naar 8 bar laten op pompen, ik had een afloper, maar geen zin om te wisselen.
Afdalen naar Innsbruck is koud maar wel leuk. Onwaarschijnlijke snelheden worden gehaald. Daarna naar de Brenner pas. 3% gemiddeld voelt aan als vals plat en een groepje Elzassers brengt me halverwege, waarna een groep van de Ausdauer Sportverein Innsbruck (echt waar) een trein vormt naar de top van de Brenner. Ik voel me geweldig. Band weer naar 8 bar en ik eet Gel + Snelle Jelle + Banaan.
Snel naar de voet van de Jaufenpas, 1100hm over ruim 15km. Lekker kletsend en keuvelend gaan we naar boven. Gelletje erbij en stampen maar. We halen meer in dan dat we ingehaald worden en de sfeer is goed. Bij de boomgrens val ik opeens helemaal stil. Huh? Even wat drinken en eten en met bedenkelijk tempo de laatste 2km naar de top. Band weer naar 8 Bar. Soep + Gel + Koek + Rozijnen en snel over de top naar beneden. Niet dus. Temperatuur daalt aan de andere kant van de pas met meer dan 20 graden, regen, onweer, windstoten en als een dood vogeltje dwarrel ik naar beneden. Onderweg drie keer stoppen om armen los te schudden maar niets helpt. Ik koel af tot op het bot, alle spieren en gewichten doen pijn en ik heb nul energie. Als een slak met jicht kom in St Leonard binnen en zoek naar de bus om me naar huis te laten brengen.
Helaas geen bus. Wel Italiaanse carabinieri die me enthousiast de weg wijzen richting Timmelsjoch. 1750hm klimmen over ruim 28km. Voor de sier fiets ik nog even in de goede richting, de zon in. 5% voelt weer als vals plat, het zonnetje schijnt en na 10 minuten doe ik de overhandschoenen en mijn jack uit. Langzaam komt er weer leven in mijn lichaam en temperatuur gaat iets omhoog . Na Moos een fijn stuk 14%
Achter een graafmachine de maag geleegd en zowaar weer wat koek en gel naar binnen gekregen. Vanaf nu kijk grijp ik elke mogelijk aan om even te stoppen, maar eigelijk gaat het wel. 10km voor de top nog een goede verzorgingspost met soep en gel. Banden weer naar 8 bar en ik krijg zowaar weer wat kracht in de benen. Om me heen fietsen alleen oude mannen. (Zie forum op WijnToerist.Nl voor hun verhalen, we fietsen 3min uit elkaar). Ik wordt ondertussen wel zenuwachtig, van mijn voorsprong op mijn Amersfoortse reisgenoten kan toch weing meer over zijn...maar ik zie niets komen. Nog even lachten naar Sportograf voor de laatste klimfoto en door de tunnel. Het leed is geleden. Weer helemaal aankleden want de wind is vreselijk en met een schamele 50 km/h ga ik richting Sölden. Oeps. Klimmetje naar de Mautstelle vergeten. Ik parkeer volledig en doe een kwartier over 200hm maar dan is het echt voorbij. Na 13h en 1 minuut kom ik in Sölden aan. Het shirt was binnen.Uit ons groepje was ik de snelste van de dikke mannen, maar gelukkig hadden we er ook twee die rond de 8h gefinished zijn, dus we konden met rechte rug het hotel weer in. Ik betwijfel of ik deze nog ene keer ga doen
Bijna klaar met eerste klim, de Kuhtai, 1200hm over 18km met stukken 18%
Het was koud weer dus aan de voet van een klim alles uittrekken en op de top alles weer aan. Toch behoorlijk koud.
Laatste bocht van de Timmelsjoch. We gaan het halen !!
