(F5=Live) - 50+ Bejaardentrip naar de Alpen
Moderator:Beheerders
Zojuist even zonder te F5-en een live verbinding gehad met onze ouden van dagen. Bij deze mijn excuses aan hun familieleden voor het aanwijzen van hikingtrails als goed berijdbare mountainbikepaden (ten tijde dat ik daar was, waren Tibor en ik voor het eerst op roadtrip en vonden we alles mooi). Maar ze hebben het overleefd! (en gelukkig ook nog schik gehad. Morgen volgen foto's geloof ik..
Donderdag Pieve de Ledro
Bert had vroeger in deze buurt gefietst en wilde graag nog eens naar de Bocca del Trat gaan. Gecombineerd met de tips van Jull hadden we een mooie route bedacht: over de weg omhoog naar de Bocca, cappuchino in de Rifugio Picini en dan over het "hoogtevrees" pad (413) naar de Cima D'Oro en dan recht naar beneden naar het Lago di Ledro.
We hadden vandaag om hulp van boven gevraagd

Bij de Rifugio Pernici de traditionele pauze en vervolgens het wandelpad. Dat viel niet mee.

Het pad hierboven lijkt makkelijk maar heel vaak "off camber" waardoor je gewoon de wand in gleed. Afstappen dus.

Zo hier en daar kon je wel fietsen, maar het bleef erg moeizaam.
Landschap was natuurlijk perfect, mooi uitizcht.

Oude stellingen en fortificaties uit de 1e wereld oorlog.

Het langzame tempo noopte tot lunch in het vrije veld. Perfecte picnick lokatie!!

Route werd er niet makkelijker op.

Ik wilde een filmpje van Bert maken, maar die ging van schrik zo op z'n plaat
dat de pad van de derailleur verbogen was. Gelukkig kon alles rechtgebogen worden.

De afdaling was "mezzo-mezzo". De ene helft was makkelijk en goed te doen, de andere helft was juist weer te moeilijk, veel losse stenen en gruis waardoor je alle kanten uit vloog. Afstappen in een bos brandnetels is af te raden

Gelukkig blijven de uitzichten formidabel. Na een bezoekje aan een oorlogsmonument nog snel 400hm kapot gemaakt op shotter het begint hier echt op Duitsland te lijken.

Bert had vroeger in deze buurt gefietst en wilde graag nog eens naar de Bocca del Trat gaan. Gecombineerd met de tips van Jull hadden we een mooie route bedacht: over de weg omhoog naar de Bocca, cappuchino in de Rifugio Picini en dan over het "hoogtevrees" pad (413) naar de Cima D'Oro en dan recht naar beneden naar het Lago di Ledro.
We hadden vandaag om hulp van boven gevraagd
Bij de Rifugio Pernici de traditionele pauze en vervolgens het wandelpad. Dat viel niet mee.
Het pad hierboven lijkt makkelijk maar heel vaak "off camber" waardoor je gewoon de wand in gleed. Afstappen dus.
Zo hier en daar kon je wel fietsen, maar het bleef erg moeizaam.
Landschap was natuurlijk perfect, mooi uitizcht.
Oude stellingen en fortificaties uit de 1e wereld oorlog.
Het langzame tempo noopte tot lunch in het vrije veld. Perfecte picnick lokatie!!
Route werd er niet makkelijker op.
Ik wilde een filmpje van Bert maken, maar die ging van schrik zo op z'n plaat
dat de pad van de derailleur verbogen was. Gelukkig kon alles rechtgebogen worden.
De afdaling was "mezzo-mezzo". De ene helft was makkelijk en goed te doen, de andere helft was juist weer te moeilijk, veel losse stenen en gruis waardoor je alle kanten uit vloog. Afstappen in een bos brandnetels is af te raden

Gelukkig blijven de uitzichten formidabel. Na een bezoekje aan een oorlogsmonument nog snel 400hm kapot gemaakt op shotter het begint hier echt op Duitsland te lijken.
Ik koop mijn fietsen bij JustPedal.nl
Vrijdag. Pieve del Ledro - Tiamo de Sotto - Bocca Giumella -Passo di Giovo - Tiamo de Sopra - Pieve del Ledro
Onverwacht juweeltje!! De laatste dag, toch altijd apart. Ga je voluit of doe je rustig aan vanwege de reis terug?
De dag begon met een laagterecord. We hebben veel cappuchino gekocht deze week, maar in Tiamo de Sotte is hij 1E30 !!

De weg naar boven, naar de Bocca Giumella, was steil, heel steil. Vaak 22% steil. Maar in de loop van de week kwam ik langzaam in vorm en kon de 700hm redelijk rustig hochkurbelen.
Ik de krant stond een heel stuk over de paddestoelenjacht die elk najaar in Trentino veel doden eist. Vorig jaar in totaal 50 en gisteren weer 2. Toen ik een groepje paddestoelenzoekers tegenkwam heb hen hiernaar gevraagd. Zij deden het natuurlijk heel veilig en verantwoord, maar volgens mij maakt dit jongetje een significant grotere kans voortijdig te sterven dan zijn leeftijdgenootjes.

Deze keer een Bocca (pas) die tussen de bomen lag. Het bord moest uitkomst bieden

Even later kwam Bert boven en we konden verder, over een bergweide met jonge kalveren en stieren. Ik dacht dat een jong stiertje geirriteerd op me afkwam maar Bert lachte mij uit: ze waren gewoon nieuwsgierig!! Bert was op het platteland opgegroeid en bleek een echte koeienfluisteraar te zijn en de jonge beesten begonnen spontaan aan zijn bezwete benen en handen te likken.

De Luigi's en Pedro's die de route hadden uitgepeild, hadden iets te weinig bordjes "linksom" meegenomen.

En toen was het opeens alsof onze lieve heer medelijden had met deze twee plattelandfietsers en we kwamn op een goddelijk pad. Bocht na bocht draaiden we door het bos. Dan weer steil omlaag, dan weer op snelheid tussen de bomen door slingeren. Ik hoefde slechts 1x even van de fiets toen een riviertje het pad het vernield, maar verder meer dan 500hm puur genieten.

Deze tocht is ook cultureel verantwoord; Bert rijdt hier over een stuk Romeins pad van de 1e eeuw voor Christus. In Nederland zou het bij wet verboden zijn

Ondertussen had Bert zijn schoen echter een wardrobe malfuction ontwikkeld.
Het avontuur was dus opeens voorbij. Ristig naar huis, ijsco's eten en andere belangrijke zaken regelen

Onverwacht juweeltje!! De laatste dag, toch altijd apart. Ga je voluit of doe je rustig aan vanwege de reis terug?
De dag begon met een laagterecord. We hebben veel cappuchino gekocht deze week, maar in Tiamo de Sotte is hij 1E30 !!
De weg naar boven, naar de Bocca Giumella, was steil, heel steil. Vaak 22% steil. Maar in de loop van de week kwam ik langzaam in vorm en kon de 700hm redelijk rustig hochkurbelen.
Ik de krant stond een heel stuk over de paddestoelenjacht die elk najaar in Trentino veel doden eist. Vorig jaar in totaal 50 en gisteren weer 2. Toen ik een groepje paddestoelenzoekers tegenkwam heb hen hiernaar gevraagd. Zij deden het natuurlijk heel veilig en verantwoord, maar volgens mij maakt dit jongetje een significant grotere kans voortijdig te sterven dan zijn leeftijdgenootjes.
Deze keer een Bocca (pas) die tussen de bomen lag. Het bord moest uitkomst bieden

Even later kwam Bert boven en we konden verder, over een bergweide met jonge kalveren en stieren. Ik dacht dat een jong stiertje geirriteerd op me afkwam maar Bert lachte mij uit: ze waren gewoon nieuwsgierig!! Bert was op het platteland opgegroeid en bleek een echte koeienfluisteraar te zijn en de jonge beesten begonnen spontaan aan zijn bezwete benen en handen te likken.
De Luigi's en Pedro's die de route hadden uitgepeild, hadden iets te weinig bordjes "linksom" meegenomen.
En toen was het opeens alsof onze lieve heer medelijden had met deze twee plattelandfietsers en we kwamn op een goddelijk pad. Bocht na bocht draaiden we door het bos. Dan weer steil omlaag, dan weer op snelheid tussen de bomen door slingeren. Ik hoefde slechts 1x even van de fiets toen een riviertje het pad het vernield, maar verder meer dan 500hm puur genieten.
Deze tocht is ook cultureel verantwoord; Bert rijdt hier over een stuk Romeins pad van de 1e eeuw voor Christus. In Nederland zou het bij wet verboden zijn

Ondertussen had Bert zijn schoen echter een wardrobe malfuction ontwikkeld.
Het avontuur was dus opeens voorbij. Ristig naar huis, ijsco's eten en andere belangrijke zaken regelen

Ik koop mijn fietsen bij JustPedal.nl