Wanneer is de limiet bereikt?

[sherlock]

De sport waar wij mij bezig zijn heeft alles te maken met progressie. Het maakt niet uit of je downhill rijdt, het een kick vindt om jezelf tot het uiterste te pijnigen op een xc-parcours of de flow van dirtjumps je 's-nachts wakker houdt. Het draait allemaal om dat gevoel van bevrediging als je net weer dat stapje verder bent gegaan. Maar wanneer is het genoeg en wanneer weet je of je net dat stapje te ver bent gegaan? Natuurlijk is juist het mooiste van de sport om dat uit te zoeken, maar als er slachtoffers vallen is het misschien tijd om een stapje terug te doen.

Een aantal jaren geleden werden dirtjumps alsmaar groter en groter. Tot er ineens een andere trend ontstond. Trails werden vooral technischer met met bochten, pompbulten en transfers. De grootte van de jumps stagneerde en op technische trails werden ze zelfs kleiner. Is hier een reden voor? Zou het kunnen zijn dat de limiet al bereikt is? Hiermee kom ik op de reden om dit stukje te schrijven zonder dat ik kritiek wil leveren op de betrokken partijen. Het is alleen een waarneming waarover ik mij persoonlijk zorgen maak in verband met de enorme stroom van ernstige blessures van de laatste tijd.

Qua grootte hebben we inmiddels wel het een en ander liggen. Eerst de Sweettrails met een 8 meter gap waarop door de mannen van de Middenberm gereageerd werd met een superbooter die niet zozeer verder is, maar wel veel hoger. En de volgende stap? Afgelopen week werd er in Spaarnwoude een dirtjump gebouwd waar iedereen (inclusief ikzelf) nogal van onder de indruk was. Zoiets was in de lage landen nog niet eerder vertoont. Ik heb 'm in real life niet gezien, maar op de foto's kon je zien dat de gap zeker 8 meter was, een lip van een meter of 4 hoog en een landing van 5. In andere worden: ENORM!!! En een enorme stap voorwaarts voor de sport dacht ook ik. Tot ik het bericht hoorde dat Desmond Tessemaker ernstig geblesserd raakte en nu met kapotte pezen en aanhechtingen in zijn voet zit. De dag erna hoorde ik dat Boudewijn (Knuistingh Neven) zijn onderarm multi-directioneel is door een kapotte elleboog (heb dit overigens nog niet bevestigd gezien op het wereld wijde web).

Nogmaals zonder kritiek te willen leveren op de bouwers en puur in het belang van de sport: Was dit misschien net dat ene stapje te ver?

[Reprox]

Begrijp je verhaal, het is de andere zijde van onze sport.
De drang om je grenzen te verleggen kan een gevaar opleveren voor jezelf.
Maar zonder die drang tot progressie is de lol er snel vanaf.
Zelf noem ik het een verslaving aan adrenaline (ofwel; adrenaline junkies) !
En de verklaring van die verkleining/technischer maken van dirts is in mijn ogen gericht op ''flowen'' in combinatie met ''tricks''. Het veel ''cleaner'' uitvoeren van je jumps.
Had je toevallig ook foto's van die killer jump in Spaarnwoude? Heb al gekeken op PB maar zonder succes.

Groeten,
Daan

[Timmos]

als je na gaat is het geen individu sport maar een groeps sport. als de 1 iets groots maakt en doet wil een ander dat ook. Je sleept elkaar er mee in. Soms gaat dat goed soms niet.
Wat is te groot? Of stapje te ver? Je wil toch de pro's achterna... Zijn een voorbeeld.

Maar beterschap voor desmond en boudewijn?
Tjoww

[sherlock]

[sherlock]

als je na gaat is het geen individu sport maar een groeps sport. als de 1 iets groots maakt en doet wil een ander dat ook. Je sleept elkaar er mee in. Soms gaat dat goed soms niet.
Wat is te groot? Of stapje te ver? Je wil toch de pro's achterna... Zijn een voorbeeld.

Eens, maar moeten we hier niet de nodige voorzichtigheid bij in acht nemen?

[nut-case]

ik ben sinds een paar weken wel fan van enige voorzichtigheid..

ik vind wel dat men moet oppassen en zich niet moet laten pushen om over je eigen grens te gaan (en nee zo heb ik mijn poot niet gesloopt)


pro's zijn een voorbeeld en grote sprong zijn leuk;) maar onze eingengrenzen zijn vaak dichterbij als wel denken.

[trixie24]

Handel naar je eigen kunnen... Uiteraard is daarbij een ongelukje niet uitgesloten!

[cyberhawk]

ik zeg het ligt aan de rijder...

ff uit eigen ervaring..

je hebt mensen die stapje voor stapje vooruitgang boeken (zoals ik bijv,)

je hebt ze ook die er naar kijken en gewoon ff een 4 meter dubbel springen..ik noem maar wat..

maar dit heeft ook te maken met de situatie waarin iemand leeft..

ik bedoel als je thuis komt kapot, gebroken, ziektewet...en je ouders kunnen voor je zorgen en school of bijbaan boeit je niet kan je hersenloos doorgaan..

ik daarintegen .. wanneer mn baas het zat is met mn ziekte verlof ..als de hypotheek niet betaald kan worden heb ik een probleem...

als je niets te verliezen hebt kan je opgaan in je sport..wat het ook maar is..
en dan is niets te groot..als het maar goed gaat

iemand ooit de aflevering gezien van travis patrana met de jongens van jackass erbij..
dat was een gap zo groot die kan ik niet uitdrukken ..en die werd (ook) gesprongen met een BMX..met de propulsie van een mx motor

http://www.youtube.com/watch?v=wAAwspb7fhQ

part 1, 2 en 3

[Marcuos]

Ik zelf was wel van menig toen ik de foto's zag van die bult dat we wel iets te ver gingen. Niveau kwa grote zijn we in Nederland nog niet echt aan toe. (denk ik)

Aan de andere kant je kan je niveau pas bepalen om er af en toe over heen te gaan.
Het is alleen jammer dat de consequenties wat groter zijn op dit niveau.

[BiKeRbOi]

Progressie zal altijd blijven, niet alleen met fietsen, maar met alles.
De manier van progressie is wat nooit hetzelfde zal blijven. Sommige mensen gaan voor steeds grotere en sickere gaps, sommigen voor sickere tricks of technischer rijden, en sommigen die doen juist 'bigger tricks on smaller things' (flair van 20cm drop etc).
Iedereen heeft zijn eigen stijl van rijden dus ook zijn eigen stijl van progressie

[sherlock]

Ik wil hier tussendoor even melden dat ik blij ben dat we er tot op heden een nette discussie van hebben kunnen maken.

Uiteraard zijn er voor- en tegenstanders en die zullen er ook altijd zijn. Wij van de Sweettrails zijn ook zeker VOOR progressie, maar ik persoonlijk tegen een overvloed aan blessures. Ik vind het geweldig om te zien dat de sport de laatste jaren zo hard is gegaan en laten we wel wezen: Ook wij hebben er met het bouwen van onze grote lijn ook aan meegedaan. De mindere kant van het verhaal vind ik de golf van verwondingen. Natuurlijk is het geen sport voor watjes en heeft iedereen weleens wat aan de hand (ja, zelfs een pussy als ik), maar zijn we nu niet aan het wachten op de eerste coma of erger?

[driezzz_dirter]

de sport groeit gewoon, dus is het normaal dat ze ook evolueert. Maar ik ben er idd ook bang voor dat iemand zijn nek zal breken of in coma geraakt. Want op het net zie je meer en meer rijders die backflips,... doen. En er zijn veel meer riders die denken dat ze het ook kunnen omdat het er makkelijk uit ziet, maar de skills nog niet hebben.

[Loeky]

Interessante discussie inderdaad! Toch zal het antwoord op de vraag 'gaat het niet te snel?' onbeantwoord blijven, aangezien de meningen hierover per persoon verschillen.
Vorig jaar juni helaas aan den lijve ondervonden wat de gevolgen zijn van 'die progressie'. Nu was het ongeluk niet zozeer mijn fout, maar de drang naar steeds snellere tijden hebben daar indirect wel aan meegeholpen.
Als je dan wakker wordt met de vraag of je nog zult zijn/worden zoals een kleine week daarvoor, dan ga je nadenken. Wat is het nut van die 3 seconden eerder beneden zijn, als je daar relatief heel veel meer risico voor moet lopen? Als buitenstaander zul je hier snel een oordeel over hebben, maar (sommige van) jullie zullen het snappen.
Toch zullen we de 'buitenstaanders' op den duur gelijk moeten geven. Er is geen enkel belangrijk nut van die paar seconden sneller te zijn.
Tuurlijk, het is veel vetter (en vooral ook heul veul stoerder) om uiteindelijk op dat schavotje te staan bij de prijsuitreiking, maar is dat echt zo belangrijk? Bij de een gaat het hier om een stukje uiterlijk vertoon (lees: posen), bij de ander zal dit gaan om het bevredigen van de eigen behoeften (of een combinatie ervan). Uiteraard is dan te zeggen dat de eigen behoeften erg belangrijk zijn, wat ik zeker niet zal ontkennen. Toch is het een stukje egoïsme. Wie gaat er namelijk voor jou zorgen als je in een rolstoel zit, en compleet afhankelijk bent van anderen? Om het nog niet over het verdriet te hebben wat je je familie en vrienden (en jezelf ofcourse) aandoet.

[sampers]

volgens mij is de algemene tendens dat 'do not try this at home' programma's aan het verdwijnen zijn. Jackass, dirty sanchez, freaky frank, ... zijn toch geminderd in verschijning. het is niet nieuw meer.
maar de mensen die het thuis ook gaan proberen blijven gewoon verder doen, maar dat deden ze voor die programma's ook al dusja...

in de bikekant van het verhaal zie je nog steeds meer grote filmproducties en daar blijven ze met gekke ongeziene jumps aankomen om te vernieuwen... vroeger ging het meer om snelheid, nu voor hoogte en grote gaps (naar mijn mening). iemand die snel uit de bocht ging was effe spectaculair en was ook wel gevaarlijk dan aan een lagere snelheid, maar dat viel meestal goed mee, door grotere jumps te nemen worden volgens mij grotere risico's genomen en is de impact van de valpartijen groter. maar dus ook spectaculairder wat de mensen willen zien. waar het verschil met een pro of amateur alleen groter wordt.

volgens mij zal er dus wel nog een vervolg aan komen en zal de focus verlegd worden naar een ander aspect van het biken. misschien wordt het wel behendigheid of techniek,... alleen wanneer dat is de vraag...

[BiKeRbOi]

Vergeet niet dat met progressie ook je niveau omhoog gaat. Niet alleen dat je betere tricks kan, maar ook leer je steeds beter te vallen. Dus zolang je weet wat je doet en je je grenzen niet (extreem) overschrijdt zal het gevaar niet veel groter worden.
Progressie is het probleem niet naar mijn mening, té snelle progressie wel (mensen die meer proberen dan ze kunnen)

[de G U R U]

.
Progressie is het probleem niet naar mijn mening, té snelle progressie wel (mensen die meer proberen dan ze kunnen)

ja dat vind ik ook; n00bs als bou en desmond moeten gewoon nog niet zulke grote dirts proberen..

persoonlijk denk ik dat de progressie qua grootte van de trails wel af zal vlakken, de bmx trails in engeland en de vs zijn ook al een paar jaar blijven steken op 40ft maximaal en dat is meestal wel een voorteken voor wat er de komende tijd bij de mtb'ers gaat gebeuren.

wat de eigenlijke vraag betreft; ik denk dat je ook onderscheid moet maken tussen evenementen en blijvende openbare trails: op een evenement is er meestal controle over wie er gaat springen waardoor onervaren mensen met te veel lef als het goed is tegengehouden worden. Dit itt openbare trails waar die controle (en ehbo) er niet zijn..lijkt mij dus het beste om op openbare trails niet veel verder te gaan dan die grote heuvels op de middenberm en de sweettrails.

[groen]

weersomstandigheden speelde ook een rol...
na 2 keer proberen (niet goed geland) ben ik ook gestopt en zijn we heel wat dingen aan gaan passen...
na aanleiding van die 2 keer springen weet je wat je kunt verbeteren en dan moet je daarna gewoon weer gaan testen tot het klopt
waar we niet meer de kans voor hebben gehad door de harde zijwind

door zelf te bouwen en veel te rijden (eerst klein dan steeds groter) leer je wat haalbaar is en wat niet (op dat moment)

en antwoord op je pool... tja groter groter groter
maar wel op een gezonde manier groeien
ik heb trouwens gewoon een vaste baan en een hypotheek

[Marcuos]

Ik weet niet wie wat waar overal springt maar zoetermeer en Middenberm zullen zo'n beetje de grootste dirts zijn op dit moment in Nederland.

Hoe lang liggen deze er nu. Volgens mij nog niet heel erg lang. Zo heel vaak zijn ze dus nog niet gesprongen. Heel veel ervaring is er ook nog niet in Nederland in het maken van dit soort dirts.

Zoals ik al heb gestemd. Volgens mij was dit even een stapje te ver. We komen er wel een keer maar nog niet nu.
Zo wie zo ben ik van mening dat je voor evenementen dirts beter net een stapje kleiner (lees: makkelijker) dirts kan maken. Waarvan je weet dat je ze 'kan' maken en 'kan' rijden.

(Let wel. Ik ben voor progressie en heb veel respect voor de mensen die zich er zo voor inzetten.)

[Bomber]

ik ben het met alles wel een beetje mee eens. Net als wat marcous zegt: iets kleinere dirts waarvan je zeker weet dat men het kan rijden/tricken. Is de meest veilige keuze en geeft je meer alternatieven. Denk het ideale is gewoon van alles wat, zodat elk niveau wat kan. Ben zelf ook niet echt un hoogvlieger. Maar met de jump op Spaarnwoude was dat juist net niet onze bedoeling. De spot nodigde uit voor de grootste booter.

Met de ervaring van de laatste dubbel op de berm konden we daarom ook deze bouwen. hier hebben we z'n zelfde setup staan, dus stepdown into booter. Konden dus redelijk inschatten wat de snelheid/afstand moest zijn. Maar zoals elke bouwer/ryder weet. ookal is het zo goed uitgedacht, testen en aanpassen, hoort erbij. trail and error. Was weer een wijze les voor de toekomst!

Zie het ook maar zo.. Als we het nooit bouwen, zullen we het nooit te weten komen war de grens ligt. Ilja spreekt terecht zijn zorgen uit, wanneer zal dan 1e zijn die in een rolstoel komt.. Denk dat die gedachtengang erg beperkend werkt, want je kan ook heel naar onderuit gaan in un pumptrack of omver gereden worden opweg naar huis. Het risico bestaat altijd, echter er dient wel rekening mee gehouden worden. Dit kan door de landing van de jump zo groot/breed/hoog te maken dat deze je zo goed als kan, kan opvangen.

Ik vindt het wel belangrijk dat de sprongen in een mooie verdeling groter worden binnen je lijn. Dus 1e 1m, 2e 2m, 3e 3m bijv. Zodat je eigenlijk zonder meer moeite te doen toch grotere jumps gaat springen. Misch beetje moeilijk uit te leggen in letters, maar hopelijk begrijpen jullie me. Dit is natuurlijke progressie en dit kan blijven groeien totdat je tegen de limitaties aanloopt van de spot/beschikbare dirt.

Dus ook geen antwoord op de vraag, wanneer is het te groot? Nooit, zolang er maar genoeg snelheid is en Dirt om het te bouwen. :p

[mongoosepro]

en als je dan in plaats van een mega gap gewoon een grote table maakt?
dan kunnen de minderen het ook eens proberen en vallen ze niet meteen in het gat er tussen in :P

[groen]

en als je dan in plaats van een mega gap gewoon een grote table maakt?
dan kunnen de minderen het ook eens proberen en vallen ze niet meteen in het gat er tussen in :P

[merrybike]

en als je dan in plaats van een mega gap gewoon een grote table maakt?
dan kunnen de minderen het ook eens proberen en vallen ze niet meteen in het gat er tussen in :P

als je minder goed bent moet je geen mega gaps springen, dat komt vanzelf.

[nut-case]

buiten dat.. ik glijd liever van de binnen kant van de landing af als ik mijn fiets heb gedumpt dan van een hoogt op een hard stuk zand te klappen

[groen]

en als je dan in plaats van een mega gap gewoon een grote table maakt?
dan kunnen de minderen het ook eens proberen en vallen ze niet meteen in het gat er tussen in :P

als je minder goed bent moet je geen mega gaps springen, dat komt vanzelf.

precies

[Marcuos]

Grote tafels nodigd juist minder goede rijders uit om het ook een keer te proberen. Vaak dit kan den net zo slecht aflopen als bij een dubbel. (een nose hang up kan dan net zo goed en net zo fout aflopen)
Een dubbel zorgt er voor dat niet jan en alle man het een keer gaat proberen.