
omhoog naar PicBlanc - 3330m

de nacht daarvoor iets regen, en boven dus een vers laagje poeder...

gletsjermeer...

boven kun je beter snel vertreken - temperatuur rond het vriespunt.



rijden in de sneeuw blijft een sketchy aangelegenheid - meneer hier vond het maar raar...



als je het eenmaal door hebt, wordt je er best vrolijk van...

Marinier Jorrit op verkenning (hij voelt met z'n tenen de ondergrond)

Yohhhhhhh...

jurassic park!

man vermist - teruglopen zoeken...

"send me a damn chopper"

ziet ie ons wel?


french mode on "I am se döctör" french mode off...

daar zit Rodney dan met twee gebroken ribben, geheugenverlies en hersenschudding - achteraf bleek, dat hij iets te diep een gletsjerbeek in had gekeken - over de kop weliswaar...De rest van de week helaas geen fietsen meer.

te ver van Alpe om te lopen...dus dan maar vliegen

"sorry, no credit card - cash only"...een goeie verzekering betaald dus ook heliskiing (maar dan zonder happy end).

Cliffhanger!

F*&# de fiets kon er natuurlijk niet bij - lopend met twe fietsen onmogelijk - dus uit elkaar halen dat ding, en iedereen met een deel op de rug naar Alpe.

Stefan met het zwaarste stuk - en ook nog heel wat mensen inhaalen...ging wel lekker bij hem, tot zaterdag met de kwali (Stef, misschien wil jij nog wel een fototje, en een verhaaltje toevoegen



kleine bijdrage van Chiel (hij had ook de kleinste rugzak...behalve ik dan, maar ik moest ook het verhaal schrijven)


het leven gaat verder - nog even ontspannen voor de afdaling in de Sardonne bossen.

Chiel eens voor de camera i.p.v. erachter!

eens in Allemond weer omhoog naar Oz en Oisans met de shuttlebus...

...van daar weer omhoog naar Dome de Rousses, waar de kwali start.

CRC team bij het trackwalken - dit stuk is aanzienlijk verbeterd tegenover vorig jaar! Meer kombochten - meer flow.


om die heuvel aan de rechterkant gaat dat akelige klimstuk dus heen

elke avond netjes schoon maken...

Chris "McGuyver" vdL wist natuurlijk hoe hij z'n fietsie lichter kon maken - zip ties in plaats van stalen bouten (want die vallen er steeds uit, als je ze vergeet vast te draaien).

Tenslotte nog twee Megadames: Anne-Caro en Ohhhhlivia...
