Hey Iedereen,
Na een korte break van het mountainbiken (ongeveer 10 jaar) heb ik vorige maand eindelijk weer eens een bike gekocht. Nooit gedacht dat ik ooit een fiets van dit merk zou kopen maar het is een Gazelle W8 geworden. Een zeer nette fully met XTR achter, en de rest XT. Velgen, Naven, Remmen, Schakelunits etc. Voorvork Reba SL met pop-lock en achter Monarch. Dit alles voor een schappelijke prijs van €1000,-. Hij is alleen wat zwaar maaja...
De eerste paar weken heb ik de fiets gebruikt voor woon-werk verkeer om alles weer een beetje door te krijgen zoals de houding en het sturen. Dit weekend voor het eerst het veld in gegaan en het was weer ouderwets verslavend leuk. Ik woon zelf in Capelle aan den IJssel en via dit forum las ik dat er een parkoertje bij de skibaan in Hillegersberg was. Meteen even op Google Maps gekeken of het de moeite was en het zag er wel aardig uit. Op zondagochtend vulde ik rond half 11 mijn camelbag, een paar boterhammen en een wat muslirepen erbij proppen en I was good to go. Via een tussendoorweggetje duurde het welgeteld 10 minuten om bij de skibaan te komen dus ik wist dat als ik kapot zou zijn na het fietsen, dat het nooit lang zou duren voordat ik thuis zou zijn
Aangekomen bij de skibaan keek ik wat de mogelijkheden waren. Er was echt een ronde (single track) die gereden kon worden en daarnaast nog allemaal criss-cross routes. Even een stukje asfalt en de eerste de beste helling die ik tegen kwam roste ik naar boven... totdat ik helemaal op het verkeerd moment schakelde en stil kwam te staan. 'Ok, dat gaat me dus niet meer gebeuren vandaag!' Was mijn eerste gedachte terwijl ik foeterend het laatste stukje naar boven liep. Even een stukje plat over de heuvel en een korte afdaling naar beneden over een soort off road trap. Wow mijn vering en schijfremmen (die 10 jaar geleden nog echt geen gemeengoed waren)werkten echt heerlijk. Meteen wat meer zelfvertrouwen bij de afdaling. Even een brug over en verder naar een beboste heuvel waar ik al wat paadjes had zien lopen. Ik pakte op de gok het tweede pad dat de heuvel op liep en begon aan een kleine klim. die verder en verder leek te gaan. Na 10 jaar niet veel gefiets, en de laatste 3 jaar niets gesport te hebben moest ik halverwege mijn longen gedag zeggen en ergens in de braamstruiken neergooien. Ik zou ze op de terugweg wel weer ophalen. Iedereen loopt altijd te muggenziften op grammetjes hier en daar besparen... Hah!! met mijn longen heb ik zeker een kilo aan onnodig gewicht bespaard.
Maar het mooie aan mountainbiken is het feit dat als je eenmaal boven bent, je ook weer zo hard mogelijk naar beneden mag. Heerlijk de remmetjes losjes op de vingers en de snelle afdaling onder je door laten glijden. Dit was toch echt het gevoel wat ik na al die jaren weer hoopte te krijgen. Ik geef het eerlijk toe, ik had een kleine glimlach op mijn gezicht. Het pad volgend kwam ik bij een ander gedeelte waar weer even geklommen moest worden. De klimmetjes waren voor mijn niveau best uitdagend met haakse bochten in de klim en af en toe zeer steile stukken op een losse ondergrond. Helaas kon mijn techniek niet altijd op tegen het hellingspercentage en moest ik wederom enkele keren de voetjes aan de vloer zetten. Na een uurtje rond gebanjerd te hebben op en rond de heuvel vond ik het wel genoeg geweest en ging ik de ronde proberen. Even een korte pauze, wat extra water drinken en weer de fiets op.
Het valt me op dat de track er aardig goed bij ligt. Her en der wat berenklauwen langs de weg maar die kun je goed ontwijken en de begroeiing an sich is genoeg om je nog het gevoel te geven dat je wel in de natuur rijdt. De single track is heel snel met bij elke bocht, op een gegeven moment wist je het wel, een kort steil klimmetje om vervolgens weer lekker snelheid te maken. Lekker een stuk gepakt en goed hard doorgetrapt om vervolgens door een stuk dichtbegroeid bos geleid te worden. Pittige klimmetjes met zeer nauwe bochtjes en stukjes waar je goed snelheid kon maken terwijl je geconcentreerd tussen de bomen door moet slingeren. Na het stukje bos ging het heuvel op waar ik probeerde niet hard te gaan maar wel gelijkmatig en geconcentreerd te klimmen. Hierna volgde direct een afdaling met in het begin 2 haakse bochten (die je tijdens de klim al kunt zien liggen dus ik was er al op voorbereid) en daarna remmen los en trappen bij het leven. Maar ik vergat even rekening te houden met het feit dat in deze ronde elke afdaling met een flinke klim word beloont. Mijn versnelling stond wederom veel te zwaar en ik stond met een paar meter stil. Backup naar de afdaling en nog een keer proberen mét terugschakelen op het einde. De klim ging iets beter maar ik kwam nog steeds niet ver, wederom lopen. Deze helling is vanaf nu mijn vijand en ik ga er alles aan doen om deze binnen niet al te lange tijd in één keer te beklimmen.
Bovenaan gekomen kon ik mijn pad weer vervolgen op een rustig glooiende track die over ging in weer een leuke snelle afdaling. Op het einde van de afdaling vergat ik deze keer niet om terug te schakelen en kon ik in de blinde bocht direct beginnen aan een lichte beklimming. De glimlach op mijn gezicht werd weer wat groter omdat ik eindelijk een goede omschakeling had gemaakt tussen afdaling en klim. Laatste stukje vlak gevolgd door de laatste afdaling waar wat wandelaars verschrikt opzij sprongen terwijl ik vol in de ankers moest. De afdaling vervolgend maakte ik mijn eerste echte stuurfout van de dag en kon ik me ternouwernood op volle snelheid uit de berenklauwen houden door vol met mijn rechterbeen op de grond af te zetten. Dit heeft me waarschijnlijk wel een paar dagen rust gekost voor mijn knie maar ik zit gelukkig niet onder de blaren :P
Note to self; Ondanks relatief ongevaarlijk parkoer meteen een helm bestellen.
Hierna nog wat stukken gepakt die ik het leukste vond om te rijden en helemaal uitgeblust twintig minuten over de terugweg gedaan...
Al met al was mijn eerste mountainbike ervaring met mijn nieuwe fiets echt heel leuk en instant verslaving!! Het parkoers was voor mijn beginners niveau perfect en ik kan voor de komende tijd nog meer dan genoeg uitdaging vinden op dit stuk voordat het gaat vervelen. Het is echter wel een beginners+ track dus de echte adrenaline junkies zullen hier niet aan hun trekken komen. Maar als je door de weeks of in het weekend snel een rondje wil maken is dit in mijn ogen een perfect gebied.
Tik op google maps 'postdreef' in en je ziet meteen de parkeerplaats van de skibaan met daar omheen het parkoer. Let wel!! Volgens mij bestaat de dirt baan naast de ski helling niet meer. Ik heb er nog even naar gezocht maar kon niets vinden op de plek waar ik hem had verwacht
Greetz,
Jan
there's no limit like no limt...