Ik heb zelf in een onderzoeks lab gewerkt, je hebt net als in andere medische functies zwijgplicht tov derden, er is een woordvoerder en een onderzoeksleider die de verantwoordlijkheid voor het geheel draagt. Om nou erbij te vermelden wie de koffiejuffrouw of de laborant is, niet erg belangrijk in deze context, het zal hun verder een worst wezen wiens pis ze checken, sterker nog dat kun je niet zien aan de monsters.... dat is weer een andere afdeling binnen het lab die de boel voorziet van nummers e.d.
Overigens denk ik dat het logica is dat niet het hele lab hiervan op de hoogte is, dat zou betekenen dat er sprake is van een theekransje, ga er maar vanuit dat er sprake is geweest van collegiale toetsing en dat dit onderzoek door team gedaan wordt, de bevindingen zullen door de onderzoeksleider worden bevestigd, hij is degene die het budget voor het onderzoek heeft, en die dus ook zal worden afgerekend op onzorgvuldigheden. Wetenschappers, want daar heb je het over, kijken wel lekker uit om hun studie van jaren universiteit op het spel te zetten voor een beetje media aandacht.
en de test meurt idd naar een cortisone zalfje, wat ook aangetroffen werd in een eerder stadium, leuk maskermiddel anno 1999?? de A stalen zijn toch ook niet gecontroleerd met deze manier van testen of wel, dat was juist de doorbraak in dit verhaal. effe opletten
Anyhow, foutjes in laboratoria, denk maar aan de Vioxx affaire die nu speelt, 253 mln dollar schadevergoeding moet Merck ophoesten na zaak nummer 1, liggen er nog een paar duizend te wachten op een uitspraak van de rechter, je snapt em, je kunt meer geld verdienen met medicijnen verkopen als met oude pis controleren, dus zal je wel erg dom zijn als je je reputatie als wetenschapper op het spel gaat zetten voor een schijntje wat de L"Equipe omzet per jaar.....
Re:Wie wint de Tour & waarom?
Moderator:Beheerders
Re:Wie wint de Tour & waarom?
De A stalen zijn er ook niet meer als ik het goed heb begrepen dus dat er toen niet op is getest kan zijn, nu kan het niet meer.
En nogmaals...de staal kan van iedereen zijn omdat het een B staal is.
Maar goed, wie weet komt er een opheldering, misschien wel nooit.
De tijd zal het leren en nog meer van die wijze woorden
En nogmaals...de staal kan van iedereen zijn omdat het een B staal is.
Maar goed, wie weet komt er een opheldering, misschien wel nooit.
De tijd zal het leren en nog meer van die wijze woorden
-
JJ
- Forumbeheerder
- Berichten:7298
- Lid geworden op:di jan 08, 2002 4:43 pm
- Locatie:Bunschoten
- Contacteer:
Re:Wie wint de Tour & waarom?
van nu.nl:
Het stinkt in Frankrijk
Uitgegeven: 25 augustus 2005 11:59
Laatst gewijzigd: 25 augustus 2005 12:14
De twijfel over het vermeende dopinggebruik van Lance Armstrong neemt snel toe. Hoe komt de Franse krant L’Équipe aan die geheime gegevens van dopinglaboratorium Chatenay-Malabry, wil het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken bijvoorbeeld weten. Al voor de derde keer lekken gegevens uit. Het lijkt er op dat Chatenay-Malabry zich niet aan de regels houdt.
Het is bijzonder opvallend hoe L’Équipe in de afgelopen jaren aan gegevens is gekomen van het dopinglaboratorium Chatenay-Malabry. Het is een structureel gevalletje, leerde ik woensdag tijdens een lunch met de voormalige atletiekjournalist Rolf Bos van de Volkskrant. Hij voorzag me van enkele recente vergelijkbare gevallen. Er ontstaat daardoor een patroon, waarbij de privacy van topsporters ondergeschikt lijkt te zijn aan de belangen van andere instanties.
We beginnen in augustus 2001 toen L’Équipe schreef dat bij de Russische atlete Olga Jegorova EPO was gevonden in haar urine. Los van de ruzie die ontstond over de rechtmatigheid van dit onderzoek zou ik graag de naam willen noemen van het dopinglaboratorium: Chatenay-Malabry.
Twee jaar later was er een Frans dagblad met een verhaal over atlete Kelli White. Zoals de Volkskrant schreef op 1 september 2003: ‘Zaterdagochtend liep ze nog onbekommerd met haar Oekraïense trainer te winkelen op de Champs Elysées. Kelli White, winnares op de 100 en de 200 meter bij de WK, was zich nog niet bewust van het verhaal in L"Équipe, waarin geopenbaard werd dat in het plasje dat ze na de 100 meter had geproduceerd stoffen van een verboden middel waren gevonden. De Franse sportkrant had de hand weten te leggen op de resultaten van de A-staal die in het dopinglaboratium in Châtenay-Malabry waren onderzocht.’
Nee maar! L"Équipe en Châtenay-Malabry.
En nu dus opnieuw een samenwerkingsverband tussen krant en laboratorium. En dan is dit nog niet eens het enige probleem. Ik geef het woord graag aan het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken
‘Dopinglaboratoria kunnen nimmer de namen van sporters koppelen aan de nummers op de monsters. (…) Dat L’Equipe die koppeling wel kan maken, is merkwaardig. Vooralsnog is ook niet duidelijk wie officieel op de hoogte is gesteld van de bevindingen van het onderzoek; waarschijnlijk is alleen het Franse Ministerie van Sport (waaronder het laboratorium valt) officieel geïnformeerd.’
Met andere woorden: er moet nog iets of iemand betrokken zijn bij het lekken van de naam Armstrong naar L"Équipe, omdat Châtenay-Malabry dat niet kan weten.
Twee vragen daarom naar aanleiding van deze affaire:
Eén: Waarom wordt er gewerkt met een dopinglaboratorium dat in vier jaar minstens drie keer aantoonbaar de privacy van topsporters heeft geschonden? Een leek als ik denkt dan: ‘Goh, hier worden regels overtreden en daarom maar op de zwarte lijst.’
Twee: Welke instantie of persoon heeft ervoor gezorgd dat de naam van Armstrong bij die Franse krant is gekomen als het laboratorium anonieme monsters heeft? Een leek als ik denkt dan: ‘Goh, die Fransen kunnen er echt niet tegen dat een buitenlander hun Tour de France keer op keer wint en daarom proberen ze het zo maar. Vroeger kregen goede buitenlandse renners gewoon stenen tegen hun hoofd gegooid vanuit het publiek, maar dat valt nu misschien te veel op.’
Deze zaak stinkt en dan niet in Texas.
Het stinkt in Frankrijk
Uitgegeven: 25 augustus 2005 11:59
Laatst gewijzigd: 25 augustus 2005 12:14
De twijfel over het vermeende dopinggebruik van Lance Armstrong neemt snel toe. Hoe komt de Franse krant L’Équipe aan die geheime gegevens van dopinglaboratorium Chatenay-Malabry, wil het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken bijvoorbeeld weten. Al voor de derde keer lekken gegevens uit. Het lijkt er op dat Chatenay-Malabry zich niet aan de regels houdt.
Het is bijzonder opvallend hoe L’Équipe in de afgelopen jaren aan gegevens is gekomen van het dopinglaboratorium Chatenay-Malabry. Het is een structureel gevalletje, leerde ik woensdag tijdens een lunch met de voormalige atletiekjournalist Rolf Bos van de Volkskrant. Hij voorzag me van enkele recente vergelijkbare gevallen. Er ontstaat daardoor een patroon, waarbij de privacy van topsporters ondergeschikt lijkt te zijn aan de belangen van andere instanties.
We beginnen in augustus 2001 toen L’Équipe schreef dat bij de Russische atlete Olga Jegorova EPO was gevonden in haar urine. Los van de ruzie die ontstond over de rechtmatigheid van dit onderzoek zou ik graag de naam willen noemen van het dopinglaboratorium: Chatenay-Malabry.
Twee jaar later was er een Frans dagblad met een verhaal over atlete Kelli White. Zoals de Volkskrant schreef op 1 september 2003: ‘Zaterdagochtend liep ze nog onbekommerd met haar Oekraïense trainer te winkelen op de Champs Elysées. Kelli White, winnares op de 100 en de 200 meter bij de WK, was zich nog niet bewust van het verhaal in L"Équipe, waarin geopenbaard werd dat in het plasje dat ze na de 100 meter had geproduceerd stoffen van een verboden middel waren gevonden. De Franse sportkrant had de hand weten te leggen op de resultaten van de A-staal die in het dopinglaboratium in Châtenay-Malabry waren onderzocht.’
Nee maar! L"Équipe en Châtenay-Malabry.
En nu dus opnieuw een samenwerkingsverband tussen krant en laboratorium. En dan is dit nog niet eens het enige probleem. Ik geef het woord graag aan het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken
‘Dopinglaboratoria kunnen nimmer de namen van sporters koppelen aan de nummers op de monsters. (…) Dat L’Equipe die koppeling wel kan maken, is merkwaardig. Vooralsnog is ook niet duidelijk wie officieel op de hoogte is gesteld van de bevindingen van het onderzoek; waarschijnlijk is alleen het Franse Ministerie van Sport (waaronder het laboratorium valt) officieel geïnformeerd.’
Met andere woorden: er moet nog iets of iemand betrokken zijn bij het lekken van de naam Armstrong naar L"Équipe, omdat Châtenay-Malabry dat niet kan weten.
Twee vragen daarom naar aanleiding van deze affaire:
Eén: Waarom wordt er gewerkt met een dopinglaboratorium dat in vier jaar minstens drie keer aantoonbaar de privacy van topsporters heeft geschonden? Een leek als ik denkt dan: ‘Goh, hier worden regels overtreden en daarom maar op de zwarte lijst.’
Twee: Welke instantie of persoon heeft ervoor gezorgd dat de naam van Armstrong bij die Franse krant is gekomen als het laboratorium anonieme monsters heeft? Een leek als ik denkt dan: ‘Goh, die Fransen kunnen er echt niet tegen dat een buitenlander hun Tour de France keer op keer wint en daarom proberen ze het zo maar. Vroeger kregen goede buitenlandse renners gewoon stenen tegen hun hoofd gegooid vanuit het publiek, maar dat valt nu misschien te veel op.’
Deze zaak stinkt en dan niet in Texas.
Re:Wie wint de Tour & waarom?
Dat is nog eens een mooie post JJ
Jeetje, dat is op z"n zachts gezegd vreemd dat dit lab eerder in opspraak is geweest, en ja dat veranderd een deel van mijn kijk op de zaak. Wat zou er aan de samenstelling van het laboratoriumpersoneel zijn veranderd sinds deze affaires en welke sancties zijn er toen opgelegd zou ik graag willen weten...
Het zou goed kunnen dat er andere onderzoekers zijn aangetrokken na deze affaire, maar die hebben nu toch zeker een probleem gezien de beschreven lekkage, het zal niet de eerste keer zijn dat de politiek met de billen bloot mbt falend beleid en topsport en das maar goed ook dan.
De gestelde onmogelijke ontcijfering van de samplemaskering. Is er geen materiaal om vergelijkende DNA sporen te traceren in de samples, buisjes zat hebben ze daar liggen zo te horen. Hiermee kun je weer een deel van de onduidelijkheden in een mooi percentage kunt uitsluiten???
Ik heb me ook direct afgevraagd wie zoiets gaat lekken, het lab waar ik werkte was wel in staat om de gegevens van de patient aan de monsters te verbinden om vrij simpele reden dat op deze manier eventuele nieuwe diagnoses weer terug te kunnen koppelen aan de behandeld arts, ook als oude monsters opnieuw onder de loep worden genomen. Onderdeel van mijn functie was het verwerken van de data die werden aangeleverd door verschillende ziekenhuizen die aan de "clinical trials" deelnamen.
Het komt erop neer dat het in mijn functie weldegelijk mogelijk was om de personalia van sommige deelnemers aan de onderzoeken te herleiden. Ik voerde gegevens in vanaf bijvoorbeeld een x-ray met daarop de naam en geboortedatum van de persoon, deze werd vervolgens voorzien van een nummer, de foto werdt gescand of in geval van digitaal verwerkt en de personalia en ander info werdt vervolgens gemaskerd zodat de radiolaboranten en artsen niet beinvloed kunnen worden door de aanwezige gegevens op de foto bij het stellen van diagnoses.
Zo lek als een mandje die tent, en er hoeft dus maar een onbetrouwbare medewerker tussen te zitten en je hebt zon verhaal in de wereld.... Mijn vraag is dan weer, ben je wel zo slecht of onbetrouwbaar als een geheimhoudingsverklaring hebt ondertekend en deze aan je laars lapt, desnoods ook nog duplicaten maakt van de gevonden info en hiermee een paar ton opstrijkt en vervolgens dus een oplichter eerste klas aan het licht brengt??en dat terwijl je dus gewoon een onderbetaalde kutbaan hebt met veel stress gezien de populariteit van de sport dopingcontrole aldaar. Nou ja die zal wel lekker zitten te genieten nu, boeien denkt ie kan mij die mf uit texas nou schelen, kom ik weer uit op moreel verval en daarmee lijkt deze persoon erg op een doping gebruiker gezien het schijt hebben aan regels
and that"s it for now.... maybe next year.
Jeetje, dat is op z"n zachts gezegd vreemd dat dit lab eerder in opspraak is geweest, en ja dat veranderd een deel van mijn kijk op de zaak. Wat zou er aan de samenstelling van het laboratoriumpersoneel zijn veranderd sinds deze affaires en welke sancties zijn er toen opgelegd zou ik graag willen weten...
Het zou goed kunnen dat er andere onderzoekers zijn aangetrokken na deze affaire, maar die hebben nu toch zeker een probleem gezien de beschreven lekkage, het zal niet de eerste keer zijn dat de politiek met de billen bloot mbt falend beleid en topsport en das maar goed ook dan.
De gestelde onmogelijke ontcijfering van de samplemaskering. Is er geen materiaal om vergelijkende DNA sporen te traceren in de samples, buisjes zat hebben ze daar liggen zo te horen. Hiermee kun je weer een deel van de onduidelijkheden in een mooi percentage kunt uitsluiten???
Ik heb me ook direct afgevraagd wie zoiets gaat lekken, het lab waar ik werkte was wel in staat om de gegevens van de patient aan de monsters te verbinden om vrij simpele reden dat op deze manier eventuele nieuwe diagnoses weer terug te kunnen koppelen aan de behandeld arts, ook als oude monsters opnieuw onder de loep worden genomen. Onderdeel van mijn functie was het verwerken van de data die werden aangeleverd door verschillende ziekenhuizen die aan de "clinical trials" deelnamen.
Het komt erop neer dat het in mijn functie weldegelijk mogelijk was om de personalia van sommige deelnemers aan de onderzoeken te herleiden. Ik voerde gegevens in vanaf bijvoorbeeld een x-ray met daarop de naam en geboortedatum van de persoon, deze werd vervolgens voorzien van een nummer, de foto werdt gescand of in geval van digitaal verwerkt en de personalia en ander info werdt vervolgens gemaskerd zodat de radiolaboranten en artsen niet beinvloed kunnen worden door de aanwezige gegevens op de foto bij het stellen van diagnoses.
Zo lek als een mandje die tent, en er hoeft dus maar een onbetrouwbare medewerker tussen te zitten en je hebt zon verhaal in de wereld.... Mijn vraag is dan weer, ben je wel zo slecht of onbetrouwbaar als een geheimhoudingsverklaring hebt ondertekend en deze aan je laars lapt, desnoods ook nog duplicaten maakt van de gevonden info en hiermee een paar ton opstrijkt en vervolgens dus een oplichter eerste klas aan het licht brengt??en dat terwijl je dus gewoon een onderbetaalde kutbaan hebt met veel stress gezien de populariteit van de sport dopingcontrole aldaar. Nou ja die zal wel lekker zitten te genieten nu, boeien denkt ie kan mij die mf uit texas nou schelen, kom ik weer uit op moreel verval en daarmee lijkt deze persoon erg op een doping gebruiker gezien het schijt hebben aan regels
and that"s it for now.... maybe next year.
Re:Wie wint de Tour & waarom?
TOBY schreef:
Mijn vraag is dan weer, ben je wel zo slecht of onbetrouwbaar als een geheimhoudingsverklaring hebt ondertekend en deze aan je laars lapt, desnoods ook nog duplicaten maakt van de gevonden info en hiermee een paar ton opstrijkt en vervolgens dus een oplichter eerste klas aan het licht brengt??en dat terwijl je dus gewoon een onderbetaalde kutbaan hebt met veel stress gezien de populariteit van de sport dopingcontrole aldaar. Nou ja die zal wel lekker zitten te genieten nu, boeien denkt ie kan mij die mf uit texas nou schelen, kom ik weer uit op moreel verval en daarmee lijkt deze persoon erg op een doping gebruiker gezien het schijt hebben aan regels
and that"s it for now.... maybe next year.
O ja, mooie redenering is dat: voor jou kan het ene misbruik het andere goedpraten dus? Die laborant/medewerker heeft zich gewoon aan de regels te houden en daarmee uit. Bovendien, stel dat aan de hand van die stalen ooit had kunnen bewezen worden dat Lance echt EPO gepakt heeft, dan is dat nu meteen onmogelijk gemaakt want de zaak wordt dan heel waarschijnlijk door Lance gewonnen op basis van de gemaakte (procedure)fouten in het lab ...
Re:Wie wint de Tour & waarom?
Luc schreef:
[TOBY schreef:
Mijn vraag is dan weer, ben je wel zo slecht of onbetrouwbaar als een geheimhoudingsverklaring hebt ondertekend en deze aan je laars lapt, desnoods ook nog duplicaten maakt van de gevonden info en hiermee een paar ton opstrijkt en vervolgens dus een oplichter eerste klas aan het licht brengt??en dat terwijl je dus gewoon een onderbetaalde kutbaan hebt met veel stress gezien de populariteit van de sport dopingcontrole aldaar. Nou ja die zal wel lekker zitten te genieten nu, boeien denkt ie kan mij die mf uit texas nou schelen, kom ik weer uit op moreel verval en daarmee lijkt deze persoon erg op een doping gebruiker gezien het schijt hebben aan regels
and that"s it for now.... maybe next year.
O ja, mooie redenering is dat: voor jou kan het ene misbruik het andere goedpraten dus? Die laborant/medewerker heeft zich gewoon aan de regels te houden en daarmee uit. Bovendien, stel dat aan de hand van die stalen ooit had kunnen bewezen worden dat Lance echt EPO gepakt heeft, dan is dat nu meteen onmogelijk gemaakt want de zaak wordt dan heel waarschijnlijk door Lance gewonnen op basis van de gemaakte (procedure)fouten in het lab ...
Ik kom niet meer bij van het lachen, give me more Luc! Het maakt mij niet uit of de zaak op procedure fouten wordt verworpen, als er maar duidelijkheid is over het al dan niet aanwezig zijn van overtuigend bewijs. Lopen inderdaad veel criminelen rond die op deze manier vrijgesproken zijn, maar dat veranderd niets aan de ernst van de gepleegde feiten. De waarheid is wat belangrijk is voor mij, Hee Luc, kijk anders even naar het Nederlandse journaal vanavond, er komt iets in het nieuws over de betrouwbaarheid van rechters mbt een moordzaak en het achterhouden van dna bewijs wat een veroordeelde die al 4 jaar zat vrijpleit.
en kap ik er echt mee
so this it it for now, maybe next year.......
Re:Wie wint de Tour & waarom?
Er is nog hoop voor de onschuldigen onder de vermeende dopinggebruikers. Ik voorzie een lekker relletje.
Gepubliceerd op dinsdag 20 september 2005
Armstrong kan misschien toch nog zijn gelijk halen. Belgische wetenschappers hebben aangetoond dat het lichaam EPO kan aanmaken. Dit zou betekenen dat de huidige test voor het aantonen van het stimulerende middel, onbetrouwbaarder is dan gedacht.
Sinds Franse wetenschappers beweren dat Armstrong zijn eerste Tour gedrogeerd heeft gewonnen beheerst EPO weer de koppen van de kranten. De test om het middel te ontdekken is in 2000 ontwikkeld en werd gezien als een doorbraak in de strijd tegen doping. Belgische onderzoekers uiten nu hun twijfel over de betrouwbaarheid van de test.
Onderzoekers van de Katholieke Universiteit van Leuven hebben bij de Belgische triatleet Rutger Beke een natuurlijke aanmaak van proteïne gevonden die ervoor zorgen dat een sporter positief op doping wordt getest. De Belg was 18 maanden geschorst vanwege EPO-gebruik, maar hij is inmiddels van deze schorsing verlost omdat is aangetoond dat de oorspronkelijk test niet klopte.
"EPO is eigenlijk gewoon proteïne”, aldus Beke. “Iedereen heeft het in zijn lichaam. Als ik een zware fysieke inspanning doe dan gaat mijn lichaam extra proteïne aanmaken. De meeste mensen hebben een soort van filter in hun nieren zitten die ervoor zorgt dar er geen proteïne in de urine terechtkomt. Bij mij en waarschijnlijk nog veel andere sporters ontbreekt dit filter. Een dopingtest is daardoor veel sneller positief”.
“Het grote probeem is dat het Anti-Dopingbureau het verschil niet kunnen zien tussen natuurlijke proteine en EPO. Ik moest dus bewijzen dat mijn lichaam meer proteïne afscheid. Jammer genoeg kostte dat me tien maanden”.
Bernard Lagat, die zilver won op de Olympische Spelen en vervolgens zijn medaille weer kon inleveren vanwege vermeend EPO-gebruik, heeft nu besloten om de Internationale Atletiek Federatie aan te klagen en een schadevergoeding van 500.000 dollar te eisen. Tijdens een second opinion werd bewezen dat de atleet geen EPO had gebruikt.
Afgelopen week warden ook de Spaanse triatleten Virginia Berasategui Luna en Iban RodrÃguez MartÃnez vrijgesproken van EPO-gebruik.
“We denken dat de test redelijk betrouwbaar is”, aldus Dick Pound van het Wereld Anti Doping Agentschap (WADA). “We moeten alleen beter kijken wat de invloeden van een hoge inspanning zijn en onder wat voor omstandigheden de test zijn betrouwbaarheid verliest”.
dusssss©
Gepubliceerd op dinsdag 20 september 2005
Armstrong kan misschien toch nog zijn gelijk halen. Belgische wetenschappers hebben aangetoond dat het lichaam EPO kan aanmaken. Dit zou betekenen dat de huidige test voor het aantonen van het stimulerende middel, onbetrouwbaarder is dan gedacht.
Sinds Franse wetenschappers beweren dat Armstrong zijn eerste Tour gedrogeerd heeft gewonnen beheerst EPO weer de koppen van de kranten. De test om het middel te ontdekken is in 2000 ontwikkeld en werd gezien als een doorbraak in de strijd tegen doping. Belgische onderzoekers uiten nu hun twijfel over de betrouwbaarheid van de test.
Onderzoekers van de Katholieke Universiteit van Leuven hebben bij de Belgische triatleet Rutger Beke een natuurlijke aanmaak van proteïne gevonden die ervoor zorgen dat een sporter positief op doping wordt getest. De Belg was 18 maanden geschorst vanwege EPO-gebruik, maar hij is inmiddels van deze schorsing verlost omdat is aangetoond dat de oorspronkelijk test niet klopte.
"EPO is eigenlijk gewoon proteïne”, aldus Beke. “Iedereen heeft het in zijn lichaam. Als ik een zware fysieke inspanning doe dan gaat mijn lichaam extra proteïne aanmaken. De meeste mensen hebben een soort van filter in hun nieren zitten die ervoor zorgt dar er geen proteïne in de urine terechtkomt. Bij mij en waarschijnlijk nog veel andere sporters ontbreekt dit filter. Een dopingtest is daardoor veel sneller positief”.
“Het grote probeem is dat het Anti-Dopingbureau het verschil niet kunnen zien tussen natuurlijke proteine en EPO. Ik moest dus bewijzen dat mijn lichaam meer proteïne afscheid. Jammer genoeg kostte dat me tien maanden”.
Bernard Lagat, die zilver won op de Olympische Spelen en vervolgens zijn medaille weer kon inleveren vanwege vermeend EPO-gebruik, heeft nu besloten om de Internationale Atletiek Federatie aan te klagen en een schadevergoeding van 500.000 dollar te eisen. Tijdens een second opinion werd bewezen dat de atleet geen EPO had gebruikt.
Afgelopen week warden ook de Spaanse triatleten Virginia Berasategui Luna en Iban RodrÃguez MartÃnez vrijgesproken van EPO-gebruik.
“We denken dat de test redelijk betrouwbaar is”, aldus Dick Pound van het Wereld Anti Doping Agentschap (WADA). “We moeten alleen beter kijken wat de invloeden van een hoge inspanning zijn en onder wat voor omstandigheden de test zijn betrouwbaarheid verliest”.
dusssss©
Re:Wie wint de Tour & waarom?
Heb ik dit nog gevonden... wat weer een ander licht op de zaak werpt
link http://www.velonews.com/news/fea/8795.0.html
By Rupert Guinness
The Daily Telegraph,
This report filed September 1, 2005
Cyclists can still race the Tour de France on the illegal drug EPO without testing positive, a top Australian doping scientist has revealed.
Dr. Mike Ashenden, project manager of the international consortium Science and Industry Against Blood Doping, told The Saturday Daily Telegraph that an unreleased study shows how riders can still get away with EPO use four years after testing was introduced for the endurance-boosting protein hormone.
"There have been persistent rumours over the past years that athletes have learned to manipulate their EPO injections to escape the urine test," Ashenden said.
"We (SIAB) have now replicated this in our own research and we know how it can be done. Our research shows that if an athlete had an expert doctor helping them, it would be possible to use EPO throughout the Tour de France without being found positive.
"If the athlete followed the program given by their doctor, the urine samples would be declared negative according to strict criteria used by anti-doping authorities."
Ashenden is known for the development of the homologous blood-doping test, first applied at the 2004 Athens Olympic Games.
The EPO research was conducted at the University of Montepellier in southern France and then analyzed at the Laboratoire National de Despistage du Dopage at Chatenay-Le Malabry near Paris.
It is at the LNDD where the six positive EPO tests of seven-time Tour champion Lance Armstrong from frozen B-samples from the 1999 race were made retrospectively - much to the protest of the Texan who has consistently denied his guilt, most recently on CNN"s Larry King Live.
The SIAB research into how EPO use can be manipulated without levels exceeding a legal threshold lasted "three to four weeks."
It involved monitoring of a carefully timed and administered program of EPO use on two human guinea pigs or "well trained endurance subjects" who had blood and urine samples taken from them throughout the study. The doses given were similar to what a rider would use in a major event like the Tour.
They were based on regular low doses that ensured EPO readings fell under the threshold within 12 hours but held the maximum allowed level of hematocrit (the blood"s percentage of oxygen carrying red blood cells) - rather than high doses that can surpass the allowed level and then lead to a positive test.
But it did not include the added administering of undetectable drugs like human growth hormone or insulin growth factor which is a widely suspected process that can also heighten the impact of a low dose of EPO.
"We boosted their hematocrit, but kept it below the allowed 50 percent," said Ashenden. "Then we reduced the dosage of EPO slowly over a matter of weeks, giving them two or three injections a week.
"We monitored their blood to make sure their hematocrit was high. By the end of three or four weeks, the dosage was low but the hematocrit stayed high," he said, adding that none of the riders" urine tests met the standard for a positive result.
tja zo kan het dus ook
link http://www.velonews.com/news/fea/8795.0.html
By Rupert Guinness
The Daily Telegraph,
This report filed September 1, 2005
Cyclists can still race the Tour de France on the illegal drug EPO without testing positive, a top Australian doping scientist has revealed.
Dr. Mike Ashenden, project manager of the international consortium Science and Industry Against Blood Doping, told The Saturday Daily Telegraph that an unreleased study shows how riders can still get away with EPO use four years after testing was introduced for the endurance-boosting protein hormone.
"There have been persistent rumours over the past years that athletes have learned to manipulate their EPO injections to escape the urine test," Ashenden said.
"We (SIAB) have now replicated this in our own research and we know how it can be done. Our research shows that if an athlete had an expert doctor helping them, it would be possible to use EPO throughout the Tour de France without being found positive.
"If the athlete followed the program given by their doctor, the urine samples would be declared negative according to strict criteria used by anti-doping authorities."
Ashenden is known for the development of the homologous blood-doping test, first applied at the 2004 Athens Olympic Games.
The EPO research was conducted at the University of Montepellier in southern France and then analyzed at the Laboratoire National de Despistage du Dopage at Chatenay-Le Malabry near Paris.
It is at the LNDD where the six positive EPO tests of seven-time Tour champion Lance Armstrong from frozen B-samples from the 1999 race were made retrospectively - much to the protest of the Texan who has consistently denied his guilt, most recently on CNN"s Larry King Live.
The SIAB research into how EPO use can be manipulated without levels exceeding a legal threshold lasted "three to four weeks."
It involved monitoring of a carefully timed and administered program of EPO use on two human guinea pigs or "well trained endurance subjects" who had blood and urine samples taken from them throughout the study. The doses given were similar to what a rider would use in a major event like the Tour.
They were based on regular low doses that ensured EPO readings fell under the threshold within 12 hours but held the maximum allowed level of hematocrit (the blood"s percentage of oxygen carrying red blood cells) - rather than high doses that can surpass the allowed level and then lead to a positive test.
But it did not include the added administering of undetectable drugs like human growth hormone or insulin growth factor which is a widely suspected process that can also heighten the impact of a low dose of EPO.
"We boosted their hematocrit, but kept it below the allowed 50 percent," said Ashenden. "Then we reduced the dosage of EPO slowly over a matter of weeks, giving them two or three injections a week.
"We monitored their blood to make sure their hematocrit was high. By the end of three or four weeks, the dosage was low but the hematocrit stayed high," he said, adding that none of the riders" urine tests met the standard for a positive result.
tja zo kan het dus ook