
Maar zonder dollen, ik fiets al weer wat, dikke tour stuur op mijn andere KM gezet en korte pen, zadel wat lager en gaan. Als ik niet hoef te sturen en de weg vlak zou zijn zou ik voor mijn gevoel wel wat verder komen.
Maar dinsdag is de dag des oordeels, gaat er een pin/plaat in of niet. De pijn die ik nu met name heb is de spier of pees die over de schouderkop gaat, die is fijn gescheurd en elke keer als ik mijn rompspieren span, wordt deze ook gespannen en ga je dwars door de grond. Ik heb die pain-kill troep wél weggegooid, als een zombie word je ervan.