Fotos
Hierrr
Na dramatische heenreis, overal files, toch heelhuids aangkomen in Lemberg. Lekker aan de pasta in gezellige hal. De rest uit Nederland kwam al snel en het werd gezellig. In de sporthal besloten we niet bij de rest te gaan liggen, maar boven naast de rectorskamer bivak te houden. Lekker geslapen op mijn luchtbed, soms gestoord door snurker van ong. 106kg.
Na goed ontbijt, wederom in gezellige sfeer, fietsen klaargemaakt en naar de start. Ik heb nog snel de schijf op mijn voorwiel opnieuw vastgezet en Sneeuwpop ging 10min voor de start nog remblokjes vervangen....
Rustige start en lekker warmgereden. Vlak voor de eerste echte klim kwam Het Tuig langs, "Schakelen !!" riep hij. Op 2/3 van de klim zei hij niets meer en moest afstappen. Vervolgens een hoop (te) makkelijke klimmen en afdalingen. Vlak voor 1e verzorgingspunt werd ik ingehaald door Sneeuwpop. Samen in de rij voor 1e technische passage. Ik wilde stoer een foto maken, maar plots gingen we rijden. Ik dacht dat ik de passage wel kon rijden met fototoestel in de rechterhand, hoesje in de mond en 1 hand aan het stuur. Nee dus. Gelukkig stond er ook nog een boom en viel ik niet ver.
Net toen ik weg wilde rijden bij de 1e verzorging zag ik een step aankomen. Die ging net zo hard als wij !! Tijdens wegrijden gezwaaid naar Tuig, Kerensky en Dida. Helaas daarna niet meer gezien. Vreselijk saaie, vlakke stukken, onderbroken door matige klimmetjes deden mijn positie geen goed, tot 55km was het gewoon allemaal te makkelijk voor mijn lichte verzet. Onderweg weer ingehaald door Sneeuwpop die net iets eerder bij 2e verzorging aankwam dan ik en wist te melden dat JJ net weg was. Ging het zo goed of had JJ slecht geslapen ?
Sneeuwpop stuurde bij de 105km splitsing naar links en keek mij stomverbaasd na toen ik de volwassen variant koos. Geniaal verbluft gezicht. Geen tijd om lang te genieten want bottombracket begon te bewegen. Snel weer vastgezet. Vanaf dit moment werd de marathon een ander verhaal; de klimmen werden steiler en venijniger en de afdalingen werden singletracks met krappe bochten, trappen en stenen. Aan het werk !! Genieten geblazen.
Na 10km alleen rijden kwam ik weer terug op het 75/95km parcours. Heerlijk al de zwoegende en zwetende mensen, perfect inhaalvoer. Klimmen bleven zwaar, mijn verzetskeuze werd steeds beter. Na de 75km afsplitsting werd de sfeer nog iets serieuzer, er moest nu toch gelopen worden op de steile stukken. Percentage singletrack nam wel toe en langzaam werd duidelijk waar de faam van de Wasgaumarathon vandaan kwam. Het mooie was er bij mij wel af. Er kwamen nu erg steile klimmen, 22x34 voor MountainBike.NL leden. Afdalingen en kilometers lange singletracks maakten veel goed.
De laatste 15km waren erg lang, namelijk 18,5km volgens mijn teller. Na een bonus-lusje achter het dorp langs, om de mentale hardheid te testen, reed ik iets na vieren, zeer tevreden door het "Ziel" spandoek, 110km. en 2300hm op de SingleSpeed!!! Dader (Daan) had ook de lange afstand gedaan en was drie kwartier eerder binnen. De rest had blijkbaar voor de kortste route gekozen en stond wat verveeld de auto in te pakken. "Ride your SingleSpeed, long and hard" was toch het motto heren ??
Na het douchen een Lidl geplunderd en zeer tevreden met onszelf (Dader, Sneeuwpop & W12) naar huis gereden. Volledig total loss in slaap gevallen.
Evalutie:
- Heerlijk einde van het marathon seizoen
- Marathons op SS & 29" zijn leuk !!
- Eerste 55km saai, daarna volle bak genieten
- Ik vraag Sinterklaas om een 29" verende vork met spijkerharde lockuot
- Jammer voor de anderen dat je de mooiste stukken alleen op de 110km te rijden kreeg
- Perfecte sfeer
- "SingleSpeed Team Holland" shirt werkt echt, veel positief commentaar
- De Zion is ontmaagd en is goed bevonden.