Terug na verwijderen tumor

[Ironhorse Erik]

Ja ik ben weer terug......na 2jr afwezigheid ofzo ?
Kreeg eind 2007 opeens gek gevoel in mn reet, als ik in de subaru aan het knallen was, dan was het net of ik een balpen in mn broekzak had zitten. In het begin besteed je er geen aandacht aan. Maar die balpen werd een dikke stift. En die dikke stift gaf op een gegeven moment het gevoel van het zitten op mn telefoon. Terwijl er niets in mn kontzak zat. Dus naar de dokter. Dokter vond het vreemd. Dus advies voor echo. Bellen bellen want overal lange wachttijden en iets zij me dat dit NIET goed was. Uiteindelijk in vooroologs ziekenhuis overvecht een echo laten doen. En toen begon de ellende. Gelijk alarmbellen er zat iets in de glutus maximus wat er niet hoorde. Dat noem je een tumor. Of ik wat te doen had smiddags, de radioloog nam de tijd om een ct scan met contrastvloeistof te maken (gadver). Uurtje wachten en zelf achter scherm mogen plaatsnemen. Daar zat een boosdoener, een vermoedelijke mesenchymale tumor van 3,5cm doorsnede............ik werd gelijk doorgestuurd naar Nieuwegein. Dit alles heeft zich binnen 1 week afgespeeld.......lekker weekend heb je dan.......een weekend van googlen......en dan de successtories van de chirurgen lezen, successtories die regelrechte horor voor de patient betekent........1 ding werd wel duidelijk, als het kanker was dan was het zeldzaam.

Nieuwegein wisten ze geen raad behalve politieke antwoorden geven die toch enigzins gerust stellen. Ik werd doorgezonden naar het sarcomen team (weke delen tumoren) in het UMCU. Kon er over twee weken terrecht. Inmiddels wel redelijk alles aan het relativiren, net voor mezelf begonnen met nieuw bedrijf, en een klein dochtertje en dan dit......pluk de dag.

Dus op naar het UMCU. Ik mocht me melden bij een balie waarvan ik het nummer gelukkig niet meer weet, maar waar met letters van een meter groot CANCER CENTER (oid) bovenstond. Lekker is dat. Zit je in een wachtkamer tussen mensen met gemiddelde leeftijd van 70+....................nou ja, chirurg gesproken, probeerde me gerust te stellen zonder iets te weten. Ding moest eruit maar eerst moesten ze weten welk etiket erop hoorde. Was hoogst zeldzaam, laat staan in de glutus maximus, en al helemaal niet aan de oorsprong, daar waar hij de hamstring kruist. Ik had geluk, wellicht klein beetje bestraling, was eenvoudig te verwijderen dmv ruime incissie, er hoefden geen amputaties plaats te vinden. Dit als het slecht/kwaad/maligne was. Maar daar moest ik maar niet vanuit gaan. Eerst eens kijken of de longen schoon zijn, er is namenlijk een verband tussen longtumoren en deze rakkers. Toen ik terugliep van die afdeling (2minuten lopen) kon ik gelijk aanschuiven.......minuut later de foto op het scherm...schoon. Een eerste indicatie dat het wellicht niet zo ernstig was, werd me verteld. 2 weken later een mri en een biopsie.

We zijn dus 2 weken later en er werd een mri gemaakt, dit keer weer met contrastvloeistof. Ik paste maar net in de buis, en het werd er bloedheet. Uurtje later de biopsie. Nou die biopsie was niet best. Ik wilde natuurlijk alles weten, en de co (lekker wijf, sta je dan in je jodokus) die de biopsie uitvoerde wilde alles vertellen. Resume : Holle naald 4mm doorsnede, 20cm lang, helemaal in je bil, 4x achter elkaar, en met een knal schiet door die naald een happertje die tumor in.......hij is fijn. 2 weken later uitslag.

Nou de dag des oordeels dan he. Heel technisch verhaal waar ik weinig van begreep, echt een roes, en ik hoorde niet eens dat hij zei "meneer de Man dit is fantastisch nieuws voor u". Het was/is reactief weefsel, een soort van spons vol vloeistof, heeft niets met kanker te maken, maar heet nog steeds een tumor tot we exact weten wat het is. Het moet eruit, maar heeft geen haast. Juli, schikt dat (het was medio april ofzo).

Juli was het zover. Dagopname, ruggeprik (mot geen narcose LOL), en snijden maar. Ruggeprik lukte niet, na 10 minuten 20x prikken en 2x bijverdoving was het pas raak. 2 uur later lag ik weer op zaal, met de benen van een andere vent in mn bed, tenminste zo voelde het. Een incisie van ik schat 15cm lang recht op de bil, vandaaruit zijn ze 20cm (!!) gaan graven naar de oorsprong van de hamstring, daar bleek hij aan vast te zitten. Er zat een krankzinnige hoeveelheid hechtingen in mn bil, maar de chirurg verzekerde me dat dat niets was vergeleken met wat er onderhuids zat. Ik heb de boosdoener gezien, leek wel een kiwi zo groot, inclusief allerlei afgedopte leidingen en aderen, zag er best spooky uit. Een eng ding om te zien. Ik mocht ziekenhuis pas uit als ik kon lopen, maar ik wilde wel wat eerder, mocht met de auto naar huis, en ik dacht als ik nou ga voordat de verdoving is uitgewerkt crepeer ik in ieder geval niet van de pijn. Het moment dat ik zelfstandig kon pissen mocht ik gaan. Nou geen minuut te laat, toen ik thuis was verging ik.......

Wat volgde waren dagen van enorme pijn, ongekend diepe pijnen waar geen pijnstiller tegen hielp........ja ik mocht morfine komen halen, maar dat wilde IK weer niet, heb ooit een mede forumlid zien moeten afkicken van dat spul (akkefietje met hoofd-boom-heli-halo) dat wilde ik niet. Pas na 5 dagen kon ik -zei het met beperkingen- weer een beetje door het huis bewegen. M'n been was van de knie t/m de bil opgezwollen, bil was 1,5x zo dik, maar litteken groeide heel netjes aan elkaar. Wat de pijn gaf waren de onderhuidse hechtingen die te strak zaten voor me gevoel. Als de spanning erin kwam voelde het alsof er messen in mn been gestoken werden. Tevens was m'n been van halverwege de knie-bil dood, verdoofd, uitgeschakeld....heel vreemd. Achter/binnenzijde deed de huid niet mee.

Twee weken later werden de hechtingen eruit gehaald, en was de definitieve uitslag er. Het was volstrekt onschuldig. Pfoei. Kon de oncologisch chirurg wel zoenen man. Bleek een nodulaire fasciitis te zijn, een ontsteking van bindweefsel dat ingekapseld was.

We zijn nu een half jaar verder en heb nog stevige last. De oorsprong van de hamstring is een belangrijk ding blijkt, ik kan alles behalve daar waar je dat ding voor gebruikt (en dat is ook bijna alles). M'n ironhorse staat te glimmen van heb ik jou daar maar de laatste keer dat ik er 5minuten opzat kreeg ik savonds einde dag de rekening gepresenteerd. Gevoel weer weg, trekken van binnen. Pas sinds een week of 2 is het gevoel bijna 100%..........

Heb me gestort op mn andere hobby : rally. De WRX die al niet kinderachtig was, is nog minder kinderachtig geworden. Dat sleutelen was niet altijd eenvoudig, maar van op de bank zitten krijg je ook maar een dikke kop en aangezien ik al 15lg zwaarder ben geworden door heel dit gesodemieter...........

We kijken nu weer vooruit, en wil weer gaan biken, sterker nog wil volgend jaar een idworx voor erbij aanschaffen. Ik kom dus voorzichtig om de hoek kijken en zal her en der weer eens een postje doen.

Wijze les voor eenieder die iets voelt, schroom niet, ga naar de dokter. Ze zijn er voor je, als de mijne fout geweest zou zijn, dan zat ik in de fase 1 klasse (3,5cm), dat houdt in wegsnijden met 2cm marge. Fase 1 gaat over naar fase 2 bij 5cm....dan wordt de hele extremiteit of spier verwijderd............trek een les uit de mijne. Je lichaam en gezondheid is een onbetaalbaar goed.

Grtz

Erik voormalig bombproof/Ironhorse

[Steelboy]

Erik, wat een verhaal!

Goed te horen dat het inmiddels weer een stuk beter gaat, dat zijn de verhalen die je op Kerstavond wil lezen

En idd een goede tip: heb je ergens last van, bekijk het kritisch, vaak is het niets, maar die ene keer dat het wel serieus is, wil je zeker niet over het hoofd zien!

[Ironhorse Erik]

Ja luister nu naar de ouwe lullen, pijn is fijn en bloed is goed maar zorg wel dat je de reparaties bij de dokter doet

[alain]

En mijn toegift bij dit verhaaltje,
als een dubbele dosis morfine gedurende het weekend de pijn nog niet onderdrukt krijgt,
ga voor een andere arts.
Want dan scheelt er weldegelijk iets.

[luv 2 ride]

Jezus!( Om maar even in stijl van de tijd te beginnen) Wat een 2 jaar heb je er opzitten! Ikzelf heb zon 10 jaar geleden 1 bultje in mijn nek ondekt en besteede er de eerste tijd geen aandacht aan,toen kwamen er 2 bij die zich gingen samenvoegen en groter werden dus toen maar even naar de dokter gegaan.Die keek even,pakte een schuifmaat,nam de maat en zei dat ik volgende week maar terug moest komen.Zo gezegd zo gedaan.Weer die schuifmaat erop en ja hoor hij was gegroeid.De weken die volgden ben ik in mijn ogen gewoon niet serieus genomen want er werdt alleen maar gemeten,geconstateerdt dat er groei inzat en weer naar huis gestuurd met alweer een afspraak voor de week erop.Toen het erwtje een eitje was geworden en ik weer eens een afspraak voor de week erop had,ben ik even op een minder sociaale manier met mijn dokter in gesprek gegaan,en heb na een hoop een verwijzing naar het ziekenhuis gekregen en daar hoorden ik klokken luiden( om weer terug te komen in de kerstsfeer ) binnen een week op de platte tafel voor een operatie,er zat iets op mijn lympfklieren maar wat het was( er werdt ook gevreesd voor kanker)nadien bleek het een ingekapselde ontsteking te zijn wat ze een kattenkrabziekte noemden.Schijnbaar heeft een kat met iets vies aan haar nagels mij gekrabt en is er iets in mijn bloedbaan terecht gekomen en heeft zich vastgenesteld op mijn lympfklieren.Die zijn dus verwijderd en ik heb als aandenken een lidteken die aan een vrouw doet denken Het bleek dus allemaal mee te vallen achteraf......Merry X-mas everybody and a happy newyear.....

[BOSS]

Erik, naar verhaal met een goede afloop gelukkig. Ben ook blij dat je de ,voor jouw kenmerkende stijl(lees:bot), niet verleerd bent!

En een Idworx is natuurlijk een mooie bike, ik neem aan met Rohloff. Heb je Santos al gezien met riemaandrijving? Ook kan je bij Santos zelf je kleur/design kiezen.
Over de riemaandrijving is al veel geschreven; Idworx en Santos verschillen daarover nog enigzins van mening.

fijne dagen!

dussssssssssss©

[JJ]

Pff, heftig met goede afloop, fijn voor je!

Succes met je come back
JJ

[Ironhorse Erik]

Bedankt voor de reacties !
Ja gezondheid en geluk is onbetaalbaar, dat is wel een wijze levensles.
Wat betreft santos vs idworx, heb zelf een aantal santossen gehad, topfietsen, maar wil nu iets heel speciaals, dat aansluit bij mijn gedachte van hoe een fiets zou moeten zijn. Idworx heeft daar een speciale filosofie bij, en daar kan ik me helemaal in vinden. Denk idd aan een rohloff, maar een riem zie ik niet zitten. Het zijn kwetsbare dingen en ik zie dat niet werken op een fiets in de bagger, wellicht in een dichte omkasting. Maar goed we dwalen af.

Wat betreft mijn herstel, het litteken is nog donker gekleurd, pas als dat weg is zal ook het litteken binnenin geheeld en uitgewerkt zijn, en zullen alle fenomenen wat betreft pijn en zwellingen einde dag verdwenen zijn. Dat zal niet eerder dan Juli 2010 zijn, maar ik moest rekenen op eind 2010............

Ga dus ook voorzichtig beginnen, hoe lastig dat ook zal zijn, ken mezelf

E

[Loeky]

Idd een erg indrukwekkend verhaal, wat nog eens versterkt wordt door het moment waarop het is gebeurd. Zal niet makkelijk geweest zijn, maar gelukkig is het goed afgelopen. Fijne dagen nog, en succes met je zaak!

[Zane!]

hey Erik,

poeh, best heftig man.. maar idd, al met al een wijze les en de afloop is vast ok.

succes met de rest van t herstel en we zie mekaar vast weer

groet, Zane.

[Rinse Appelstroop]

Erik,

Heftig verhaal, hierbij ook van mijn kant succes met het herstel!

Je merkt vaak hoe mooi het leven is als het even iets minder gaat!

[Lautje]

Sterkte en een goed herstel gewenst!

[THES]

Heftig verhaal zeg. Veel sterkte bij het herstel.

[Sven]

Erik,

First: respect om zoiets openbaar te delen. Second: Wow, je hebt mazzel gehad. Ondanks dat het veel slechts kon zijn, zal het (hopelijk) allemaal goed komen?

Een goed herstel gewenst!

[kooz]

Erik,

Wat een verhaal man!.. Vroeg me al af waar je rondhing.. Geen grote verhalen meer over vroeger (bombproof etc.).. Moge die verhalen ook weer komen!

Succes met het verdere herstel!

Kooz

[Ninko]

Heftige shit Erik! Mooi dat je terug bent en nog succes met het herstel (alhoewel het bijna over is gelukkig...)
altijd vreemd zulke dingen en als "leek" (lees= iemand zonder CT scan in zn slaapkamer) kunnen we er zelf zo laat pas achterkomen, vaak is het al in een ver gevorderd stadium etc... Goed dat het zo is afgelopen!

[Ironhorse Erik]

Ik zit nog wel met een resultaat van dat op mn reet zitten en dat is een weegschaal die elke morgen 110+ aangeeft maar goed, de top is al bereikt en we zijn weer aan afdalen LOL

[tati]

Ik zit nog wel met een resultaat van dat op mn reet zitten en dat is een weegschaal die elke morgen 110+ aangeeft maar goed, de top is al bereikt en we zijn weer aan afdalen LOL

Een dikke buik hoort een beetje bij de WRX bestuurder als ik zo mijn broer bekijk

Wat kunnen die 110+ kilo's verrekken, je bent nog gezond en je kunt er weer aan werken om ze eraf te krijgen.

[Ironhorse Erik]

Zo is dat !

[TF]

Wat een verhaal Erik. Bizarre aandoening is dat joh!

Gelukkig heeft jouw humor er ook niet onder geleden zie ik

Succes met revalideren en oja over die fiets

Ik heb echt heel veel modder rondom mijn winkel.. Als je een keertje een Santos Beltdrive wil testen ben je altijd welkom. Hoe lang ben je eigenlijk met die 110 kilo?

Als je gewoon in de buurt bent ook langskomen natuurlijk!

groet Toby

@tati.. hey ouwe strandracer

[Ironhorse Erik]

Ik ben 190 - 193 afhankelijk of ik hem in mijn hand houd of hem laat bungelen


Riem gaat hem niet worden.

Maar ik kom wel een keer neuzen heb al een paar Sanossen versleten (via Lars vd W destijds)

E

[TF]

Oja dat heb ik zelf ook gehad.. dat je opeens geen riem meer nodig hebt

[Ironhorse Erik]

Zo, even een oude koe.
Vandaag was de dag.
De dag dat ik de Ironhorse, MKIII team in de kleur gunmetal blue, van stal haalde.
Verse lucht in de bandjes.
De lege achterdemper oppompen met dat niet te hanteren kleine klote pompje.
En hop in galop naar de heuvelrug.
Een mengelmoes van onze oude vertrouwde kruipdoorsluipdoor paadjes vergezeld van 32 km uitgezette routes hebben mij het apelazarus bezorgd.
Volkomen leeggereden, stuk, met verschrikkelijke pijn in mn reet, mn litteken mn polsen, mn harses plofde ik op de bank.
Wellicht was gelijk starten (na dik 2 jaar niet gebiked te hebben) met 1u 45min offroaden niet geheel verstandig maareh GVD WAT WAS DIT LEKKER !
Wat mij betreft kan ie op slot.
LOL
E

[alain]

Maakt niet uit of het verstandig is of niet, die grijns krijgt niemand meer van je gezicht geschraapt.
Gefeliciteerd, en dat je nog vaak kapot mag gaan

[Xircuit]

Toch mooi dat het weer mogelijk is, ik mag hier uit opmaken dat het beter gaat? Iets zoals pijnloos / dragelijk biken zit er op termijn weer in?

Ik laat 'm nog even slotloos, keep us posted!