http://sheldonbrown.com/harris/
Een legende is heengegaan...
Sheldon Brown overleden
Moderator:Beheerders
Laatst gewijzigd door Exar op ma feb 04, 2008 10:26 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
.... 
-
JJ
- Forumbeheerder
- Berichten:7298
- Lid geworden op:di jan 08, 2002 4:43 pm
- Locatie:Bunschoten
- Contacteer:
Re: Sheldon Brown overleden?
Ware woorden, de fiets gemeenschap zal hem missen!Exar schreef:Een legende is heengegaan...
JJ
Justpedal Bikeshop: Your alternative bikeshop!
Geschokt dit hier of all places te lezen.
Deze man heeft meer voor fietsen gedaan dan Lance. Althans, voor mensen die graag willen sleutelen, en niet bang zijn iets anders dan 's werelds grootste merk te rijden. Die niet per sé 30 speeds nodig hebben, en best 1x1 of 3x14 aandurven.
Ik had een keer kort emailcontact met Sheldon over de content op zijn site, hij bleek erg prettig en to-the-point.
Ik heb zijn ziekte op zijn site een beetje gevolgd, en na zo'n loopbaan in de (hobby)sport, ben ik blij dat hij niet nog 20 jaar heeft moeten lijden onder zijn aftakelende conditie. Hij schreef hoe hij erachter kwam dat hij niet meer fietsen kon. En later, ook niet op zijn ligfoets. De paar km naar zijn werk. De diagnose kwam later dan je zou denken, een heel proces op zich.
Een groot man prepareert nu onze singlespeeds en fixies in het hiernamaals, de slimste manieren om een fiets te versimpelen of complexiseren netjes uitgewerkt op overzichtelijke info-wolken. Betere spaakpatronen, slimmere verzetten, we zullen het allemaal leren wanneer het onze tijd is.
Bedankt Sheldon. Ik wou dat ik meer terug had kunnen doen voor de perfecte info en mooie vindingen op je site. Ik hoop je daarboven nog eens een biertje of OJ te kunnen aanbieden, en proosten op de eerste safety.
Deze man heeft meer voor fietsen gedaan dan Lance. Althans, voor mensen die graag willen sleutelen, en niet bang zijn iets anders dan 's werelds grootste merk te rijden. Die niet per sé 30 speeds nodig hebben, en best 1x1 of 3x14 aandurven.
Ik had een keer kort emailcontact met Sheldon over de content op zijn site, hij bleek erg prettig en to-the-point.
Ik heb zijn ziekte op zijn site een beetje gevolgd, en na zo'n loopbaan in de (hobby)sport, ben ik blij dat hij niet nog 20 jaar heeft moeten lijden onder zijn aftakelende conditie. Hij schreef hoe hij erachter kwam dat hij niet meer fietsen kon. En later, ook niet op zijn ligfoets. De paar km naar zijn werk. De diagnose kwam later dan je zou denken, een heel proces op zich.
Een groot man prepareert nu onze singlespeeds en fixies in het hiernamaals, de slimste manieren om een fiets te versimpelen of complexiseren netjes uitgewerkt op overzichtelijke info-wolken. Betere spaakpatronen, slimmere verzetten, we zullen het allemaal leren wanneer het onze tijd is.
Bedankt Sheldon. Ik wou dat ik meer terug had kunnen doen voor de perfecte info en mooie vindingen op je site. Ik hoop je daarboven nog eens een biertje of OJ te kunnen aanbieden, en proosten op de eerste safety.
-
didadunlop
- Berichten:4533
- Lid geworden op:vr sep 16, 2005 7:27 am
Shit.... dat is schrikken. Ik heb ook meerdere keren contat gehad. Hij heeft mij ook een paar keer rijkelijk van info voorzien. Deze man liet zien waar het internet voor bedoeld is, het delen van informatie. En wat een bron van informatie is deze man geweest. Rest in Peace!!
Ik neem aan dat er iets voor zijn familie wordt gedaan??
Ik neem aan dat er iets voor zijn familie wordt gedaan??
lijkt me een uitstekend plan om vanuit Nederland wat te doen
Sheldon Brown:
I have not chosen to bore people by whining about every ache and pain of my 62 year old body on my Journal/Blog , but a major problem has been gradually developing over the course of about the last 3 years that can no longer be ignored, because it has forced a major change in lifestyle on me.
I have developed a gradual nerve deterioration (motor neuropathy) in my legs, which is accompanied by muscular atrophy/spasticity. The first symptoms were general clumsiness and a number of trips/falls. At first I thought this was related to balance issues, but it turns out to be more related to incoordination of my legs, particularly my right leg.
Although the onset of this has been verrrry gradual, it started getting noticeably more severe in the autumn of 2005. I was very grateful to have made it through the run of the Christmas Revels without falling down on stage. Since then the condition has worsened, and I'm now just barely able to walk without assistance.
I haven't been able to ride a bike since early September, 2006 though I can still ride my Greenspeed trike , very slowly. Getting on and off and getting clipped in to the pedals is a bit of a challenge.
I've been seeing neurologists since October, 2005 (I'm currently on neurologist #4.) I have had 11 MRIs, one CT scan, two needle EMG tests, a nerve conduction test, several different evoked response EEGs, three lumbar punctures (spinal taps), 3 Lyme Disease tests, and a muscle biopsy.
I've been treated with Prednisone (steroid) and IV immunoglobulin. The Prednisone helped a bit, for a while. The immunoglobulin did nothing for me.
The worst for me was February 2006, when I was very much afraid that it was ALS ("Lou Gehrig's Disease".) Fortunately, the needle EMG and the fact that the symptoms are confined to my legs see to have pretty much eliminated that as a possibility.
I finally got a fairly definitive diagnosis in August of 2007. My problem is almost certainly multiple sclerosis, of the fairly uncommon "primary-progressive" variety.
I really don't mean to be gloomy.
In most ways my life is a dream: after 27 years of marriage, my wife and I are still very much in love.
We've got two great kids, both of whom are doing well in graduate school and appear to be on track toward happy, productive, independent lives.
We live in a comfortable house in a safe neighborhood. I have work that I love and a kind, understanding boss who values my contribution, even though it mostly comes over the computer keyboard these days, sometimes at the shop, more often from my home.
My condition is a major inconvenience, but doesn't appear to be life-threatening, and there is no pain involved, so I really consider myself a very fortunate person in general.
MS isn't all that bad, at least not my case.
Sheldon Brown:
I have not chosen to bore people by whining about every ache and pain of my 62 year old body on my Journal/Blog , but a major problem has been gradually developing over the course of about the last 3 years that can no longer be ignored, because it has forced a major change in lifestyle on me.
I have developed a gradual nerve deterioration (motor neuropathy) in my legs, which is accompanied by muscular atrophy/spasticity. The first symptoms were general clumsiness and a number of trips/falls. At first I thought this was related to balance issues, but it turns out to be more related to incoordination of my legs, particularly my right leg.
Although the onset of this has been verrrry gradual, it started getting noticeably more severe in the autumn of 2005. I was very grateful to have made it through the run of the Christmas Revels without falling down on stage. Since then the condition has worsened, and I'm now just barely able to walk without assistance.
I haven't been able to ride a bike since early September, 2006 though I can still ride my Greenspeed trike , very slowly. Getting on and off and getting clipped in to the pedals is a bit of a challenge.
I've been seeing neurologists since October, 2005 (I'm currently on neurologist #4.) I have had 11 MRIs, one CT scan, two needle EMG tests, a nerve conduction test, several different evoked response EEGs, three lumbar punctures (spinal taps), 3 Lyme Disease tests, and a muscle biopsy.
I've been treated with Prednisone (steroid) and IV immunoglobulin. The Prednisone helped a bit, for a while. The immunoglobulin did nothing for me.
The worst for me was February 2006, when I was very much afraid that it was ALS ("Lou Gehrig's Disease".) Fortunately, the needle EMG and the fact that the symptoms are confined to my legs see to have pretty much eliminated that as a possibility.
I finally got a fairly definitive diagnosis in August of 2007. My problem is almost certainly multiple sclerosis, of the fairly uncommon "primary-progressive" variety.
I really don't mean to be gloomy.
In most ways my life is a dream: after 27 years of marriage, my wife and I are still very much in love.
We've got two great kids, both of whom are doing well in graduate school and appear to be on track toward happy, productive, independent lives.
We live in a comfortable house in a safe neighborhood. I have work that I love and a kind, understanding boss who values my contribution, even though it mostly comes over the computer keyboard these days, sometimes at the shop, more often from my home.
My condition is a major inconvenience, but doesn't appear to be life-threatening, and there is no pain involved, so I really consider myself a very fortunate person in general.
MS isn't all that bad, at least not my case.
'genoten, mens, genoten dat heb ik! Seks is het niet, maar het lijkt er verdorie toch goed op'
Sport als levenskunst
Sport als levenskunst
Tja.... hoe eer je een man die zijn vrije tijd al die jaren ter beschikking heeft gesteld en 1000-den mensen heeft geholpen? Een T-shirt met Sheldon Rules! is leuk maar dekt de lading misschien niet. En een standbeeld op de Dam gaat net iets te ver. Ik heb Harris Cyclery ook gevraagd of er al iets gedaan wordt. Nog geen antwoord gehad.
Misschien toch een speciaal shirt (daar is DP goed in) en de opbrengst naar een goed doel waar Sheldon iets mee had? Misschien zelfs iets fiets gerelateerd? Dus toch maar Sheldon Rules!!.....? Wel even overleggen met Harris/familie Brown......
Andere ideeën????
Misschien toch een speciaal shirt (daar is DP goed in) en de opbrengst naar een goed doel waar Sheldon iets mee had? Misschien zelfs iets fiets gerelateerd? Dus toch maar Sheldon Rules!!.....? Wel even overleggen met Harris/familie Brown......
Andere ideeën????
Een shirt minstens, Goede doel: www.msresearch.nlsteelhead schreef:Tja.... hoe eer je een man die zijn vrije tijd al die jaren ter beschikking heeft gesteld en 1000-den mensen heeft geholpen? Een T-shirt met Sheldon Rules! is leuk maar dekt de lading misschien niet. En een standbeeld op de Dam gaat net iets te ver. Ik heb Harris Cyclery ook gevraagd of er al iets gedaan wordt. Nog geen antwoord gehad.
Misschien toch een speciaal shirt (daar is DP goed in) en de opbrengst naar een goed doel waar Sheldon iets mee had? Misschien zelfs iets fiets gerelateerd? Dus toch maar Sheldon Rules!!.....? Wel even overleggen met Harris/familie Brown......
Andere ideeën????
'genoten, mens, genoten dat heb ik! Seks is het niet, maar het lijkt er verdorie toch goed op'
Sport als levenskunst
Sport als levenskunst
Zie www.sheldonbrown.comben ik de enige die niet weet wie dat is..?
Een grote fietser is andere paden gaan rijden.
In mijn favo's: http://www.sheldonbrown.com/home.html
Dat ie nog daarboven vele km's mag rijden met Igor.
My "Panache" is a plastic eagle which probably began life at the top of a small flag pole. It is a road find. It is held on to my old Bell Image by a plastic zip tie.
This is a marvelous conversation piece, and has broken the ice on a great many contacts with strangers. Someone on the 'net once said he thought it was cool, but that he could never do something like that, 'cause he still cared what people thought of him. Well, I too care what people think of me!
I hope people will think that I am:
Independent minded.
Original.
A person with a sense of humor.
Somebody who doesn't take himself too seriously.
I believe that Igor conveys these attitudes as well as any clothing accessory could.
In mijn favo's: http://www.sheldonbrown.com/home.html
Dat ie nog daarboven vele km's mag rijden met Igor.
My "Panache" is a plastic eagle which probably began life at the top of a small flag pole. It is a road find. It is held on to my old Bell Image by a plastic zip tie.
This is a marvelous conversation piece, and has broken the ice on a great many contacts with strangers. Someone on the 'net once said he thought it was cool, but that he could never do something like that, 'cause he still cared what people thought of him. Well, I too care what people think of me!
I hope people will think that I am:
Independent minded.
Original.
A person with a sense of humor.
Somebody who doesn't take himself too seriously.
I believe that Igor conveys these attitudes as well as any clothing accessory could.
