Bericht
door Luc » ma mei 28, 2007 1:43 pm
Als we 't dan toch over posers moeten hebben, is Honda hier voor mij toch wel de grootste schuldige. Bekijk die bike nu es effe realistisch: heel mooi gedesigned frame, dat wel, maar daar stopt het ook zo 'n beetje mee. Technisch is er niet veel speciaals aan, om niet te zeggen niets.
Het is een eenvoudige single pivot met hoog voorwaarts geplaatst draaipunt zoals er wel meer zijn, met als meest exclusieve voorbeeld de Foes Mono. Dat zegt voor mij al veel over het veerprincipe zelf, al vele jaren in gebruik in het mtb'en en blijkbaar is Honda tot de conclusie gekomen dat ze daar niks aan kunnen verbeteren met een of ander revolutionair concept. De gearbox is ook al niks speciaals, gewoon een derailleur in een doosje, net zoals de Petespeed. Rohloff en G-Boxx zijn wat dat betreft vernieuwender.
Je zou het dan ook nog kunnen hebben over het perimetrisch frame, maar Sunn had dat een eeuwigheid geleden ook al in zijn glorieperiode.
Verder kunnen we met z'n allen wel gaan staan kwijlen op die Showa vering, maar zij draaien dan ook al eeuwen mee in de motowereld en weten dus wel wat ze doen, net als Fox dus eigenlijk (als ik me niet vergis is mr. Fox in de veringwereld gestapt met de ontwikkeling van een luchtdemper voor MX'ers). Niet echt speciaal dus, alleen nauwelijks bekend in het mtb milieu. Bovendien worden ze tot nu toe enkel gebruikt voor de competitie, afwachten dus of de frameset ook met Showa op de markt komt, en als dat zo is, in welke versie en of die dan net zo goed werkt als iedereen er hier van verwacht. Er is een wereld van verschil tussen het materiaal waar de profs mee rijden en datgene wat er over de toonbank gaat, dat is ook zo bij RS, Fox, Manitou ...
Bottomline: 't is een van de meest simpele DH bikes die je je kan voorstellen, maar wel zéér mooi gestyled.