Trailhunters on tour #1 REPORT:
Dag 1, Calizzano:
http://www.alpidelmarefreeride.it/
We vertrokken 's morgens ergens in the middle of nowhere bij een agriturismo. Bikes achterop een stevige aanhanger en wij in een aftandse Landrover Discovery, waarvan de bumpers voornamelijk nog met tie-raps aaneen hingen. Schitterend! Met deze combinatie worden we naar het begin van elke trail geshuttled. Off-road, waarbij we ons af en toe afvroegen of de jeep wel boven ging komen. Met dank aan een zeer coole, kundige chauffeur kwam dat elke keer weer goed: Linkerhand losjes op het rallyestuur, rechterarm op de armsteun en ondertussen nog lustig discussiëren/grappen en grollen met de gids.
Marco, onze enthousiaste gids van de dag liet ons 's morgens een aantal hele mooie, vrij natuurlijke, flowy trails zien. Calizzano is (in tegenstelling tot Finale Ligure) veel minder bekend bij de grote massa, waardoor de trails er perfect bijliggen. Naar goed Italiaans gebruik wordt er tussen de middag uitgebreid en heerlijk gelunched, met een aantal antipasti, twee verschillende pasta's, nagerecht en espresso toe.
Alles wat we voorgeschoteld kregen was door de kok zelf gemaakt, van producten die op de agriturismo werden verbouwd,l dat was te proeven. Het leven in Italie zou ons wel kunnen bevallen.
's Middags staan er nog een flink aantal trails op het programma. Eerst nog een paar natuurlijke en als kers op de taart 2 tracks die in de achtertuin van de agriturismo waren aangelegd. Tracks met van boven tot onder mega-kombochten, wallrides, jumps, trailgaps. Ze lagen allemaal perfect. Afgesloten wordt er uiteraard onder het genot van een frisse pint.
Dag 2-4 Finale Ligure Freeride:
http://www.finalefreeride.com/
We zijn al een 2 keer gaan rijden in Finale Ligure en dat beviel goed. Vroeg in het jaar wanneer het hier nog koud en kil is, kun je daar al bij een perfecte temperatuur in de mediterrane zon gaan biken. En dat stelde ook nu niet teleur. We hebben 3 dagen prachtig weer gehad, waarvan er 1 keer regen dreigde, maar gelukkig hielden we het droog.
In Finale ligt een (ik gok) 10/15 tal trails die met gids geshuttled worden. Varierend van flowy, snel, technisch, ruw, speels en alles wat daartussen zit. Het grootste deel van de trails hadden we al eens gereden, toen met de enduro/freeride bikes. Nu had iedereen zijn downhill machine mee, waardoor het gas er echt op kon.
De eerste dag reden we voornamelijk oude bekenden, eindigend op de verlaten NATO basis.
Steve op een van de flowier tracks
Tuup:
Boven bij de NATO Basis:
Sinds kort kun je ook in Finale met landrovers naar de trails toe. Je rijdt dan op een heel andere berg, waar de trails van boven tot onder door de huis-trailbouwer zijn aangelegd. Dat konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan en dit werd dus onze tweede dag Finale. De nieuwe trails hebben een heel andere karakter dan de oude. Ze zijn smoother, met wat meer flow dan de oudere trails waarop je toch kunt merken dat er veel gereden wordt.
Vette shuttlebussen
Voor de derde dag reden we een aantal trails opnieuw, waaraan nog een tweetal trails werd toegevoegd, die ze vanwege de moeilijkheidsgraad niet met alle groepen rijden. Allright!!
Wim zag een snellere lijn, door over een paar rotsen te springen en bewees het met stijl!
In treintje achter Steve aan
Ook hier wordt er tussen de middag steeds uitgebreid gelunched: Bij onze favoriet: Bar Viola of een kleine Osteria in een gehuchtje als we de meer afgelegen "landrover trails" gaan doen.
De gidsen (en chauffeurs) in Finale zijn ook erg enthousiast. Luciano is ons het meest bijgebleven: 52 jaar oud en vlammen als iemand van 20. Ongelooflijk hoe hard die kerel nog reed. Zo wil ik ook wel oud worden!
"Fast" Luciano (links)
Er is altijd tijd om te ouwehoeren
Living the good life
Dag 5 Endurorit Finale Ligure:
Werner, Bert en ik hadden ook de endurobikes meegenomen en blijven nog een paar dagen langer om in de buurt wat trails te checken.
In finale werd dat een rit van circa 35 kilometer wat er op papier niet zo heel zwaar uitzag. De rit begon met een rustige klim van een paar kilometer over asfalt. Zodra we boven zijn aangekomen duiken we de singletrack van onze dromen in. Het begint vlak en gemakkelijk, dan weer een stukje technisch klimmen, technisch afdalen en zo gaat het maar door.
Werner op een van de korte technische klimmetjes
Me:
We blijven hierdoor eigenlijk steeds op de gelijke hoogte, en de trail blijft maar duren en duren. Dan volgt nog een technische afdaling die ons een stuk lager brengt. Mega!
Bert op het laatste technische stuk van de singletrail uit onze dromen:
Een korte klim brengt ons bij het begin van een brede track, die wel bijna aangelegd lijkt. De bochten liggen goed er er zijn overal stenen, wortels en hobbels die uitnodigen om te spelen. We eindigen de trail tussen de klimrotsen, waar ik tot m'n verbazing jaren geleden al eens op rots geklommen heb. Brings back memories.
Een slopende klim, waar aan de bordjes te zien al eens een SuperEnduro is gepasseerd, brengt ons langzaam maar zeker richting het einddoel van onze tocht: Singletrails met uitzicht op zee! Zo dalen we verder af, naar zeeniveau, om verdiend iets deftigs te gaan eten: Cola, Chips en een broodje
Dat smaakt na uren in het zadel.
Ikzelf, richting zeeniveau
+Bert
What a view!
Dag 6-7 Provence, Frankrijk:
De weersverwachtingen voor Finale zagen er voor de komende dagen niet zo fantastisch meer uit, dus hebben we besloten om door te rijden naar de Provence. Schitterende omgeving om in rond te rijden, waarbij je vaak het idee hebt totaal niet in Europa rond te rijden, maar eerder ergens in the US of A. Werner kent het daar na meerdere bezoeken onderhand als zijn broekzak en ikzelf ben er ook geen vreemde. De middag van de eerste dag vertrekken we voor een ritje in de buurt langs fotogenieke locaties om nog wat beeldmateriaal te schieten. "Little Utah" en "Play Mountain" zijn prima plekken om je een middag te vermaken.
Voor dag 2 besluiten we wat nieuwe trails te gaan verkennen in de omgeving. "Little Utah" valt in het niet bij de landschappen die we vandaag zien. Diverse sjieke singletracks later en een mooie ervaring rijker zitten we op het terras om de trip af te sluiten met een lekker glas wijn. Het was weer de moeite!
No comment
Bert, in Liitle Utah
Werner, met gevaar voor eigen leven
Meer foto's zijn te vinden via
www.trailhunters.be
En vergeet niet: De juiste sportdrank is van groot belang!
)
